De VSNU heeft zich opgeworpen als 'werkgever' teneinde beter toegesneden arbeidsvoorwaarden te bereiken dan rechtstreeks met de minister. In vergelijking met de onderwijs-CAO schiet de VSNU schromelijk tekort met name in het loonbod. Over 1999 is het loonbod lager dan de verwachte inflatie! De onwennigheid om als pseudowerkgever op te mogen treden bleek al bij de start van de CAO-onderhandelingen. De vorige CAO liep op 1 januari af en de uitnodiging om te komen onderhandelen over een nieuwe CAO kwam maanden te laat.
Ook is het interessant om te vernemen wat de VSNU onder modernisering
van de arbeidsvoorwaarden verstaat. In elk geval hoort daarbij: het verminderen van de baanzekerheid, het sneller kunnen ontslaan van mensen, minder vaste aanstellingen, gÚÚn toetsing inzake de rechtmatigheid van ontslagen etc. Om nog maar van de onteigening van het auteursrecht te zwijgen. Op geen enkele wijze is aangetoond dat hierdoor een betere bedrijfsvoering zou ontstaan. Van een doorrekening van een veronderstelde moderniseringswinst in het loonbod is niets gebleken.
Wanneer de VSNU zich beklaagd over de moeilijke financiÙle positie van de universiteiten, dan zal ze bij zichzelf te rade moeten gaan waarom ze er kennelijk niet in slaagt het universitaire belang bij de overheid goed over het voetlicht te krijgen. Als argument voor een slecht loonbod kan het niet gelden.
hoofdbestuurslid VAWO, sectorraadslid WO van de CMHF en voorzitter VAWO-Twente.
