Elise
Terug bij haar moeder vertelde Elise wat ik gezegd had. En mijn ex pikte dat natuurlijk niet. Ze stapte meteen naar de rechter. Zo rancuneus is ze wel. Blowen is officieel nog steeds verboden in België. Het wordt weliswaar niet actief vervolgd, maar met mijn ex als aanklager was er geen ontkomen aan. Twee jaar cel, sprak de rechter.
Het nare van deze zaak is dat de kinderen er weer de dupe van zijn. Een vader in de gevangenis is schadelijker dan een vader die blowt. Voor mijn ex is dat dan weer reden mij het voogdijschap te ontzeggen. Als ik straks vrij kom zal ze niet nalaten te betogen dat ik de kinderen twee jaar heb verwaarloosd.
Ik zin op wraak. Mijn ex zuipt waar de kinderen bij zijn. En als gezegd: ze rookt. Maar dat is allemaal niet strafbaar. Of misschien toch wel! Als tabaksfabrikanten veroordeeld kunnen worden voor het schaden van de gezondheid van rokers, dan moeten ouders die hun kinderen aan het roken brengen ook vervolgd kunnen worden. En dat mijn ex de kinderen aanzet tot roken is zonneklaar. Ze geeft het slechte voorbeeld. En erger nog, ze geeft ze chocoladesigaretten. Iedereen heeft in het British Medical Journal kunnen lezen dat dit rokers kweekt.
Ik kan mijn ex dus aanklagen. Maar ik doe het niet. De kinderen denken nu nog dat ze die sigaretten van Zwarte Piet gekregen hebben. Als mijn ex hiervoor veroordeeld wordt, raken ze hun moeder kwijt plus hun geloof in Sinterklaas. Ook mijn advocaat adviseert mij geen zaak te maken van de chocoladesigaretten. Het zou mijn ex op rare ideeën kunnen brengen. Ze zou kunnen betogen dat ik de kinderen met zuurstokken heb aangezet tot pijpen. Voor zo'n aanklacht zijn de rechters hier bijzonder ontvankelijk.
Bij mijn strafproces is helaas niet gelet op het belang van de kinderen. Die zijn nu gewoon twee jaar hun vader kwijt. De rechter legde de maximale straf op, omdat ik niet was komen opdagen op de zitting. De reden van mijn afwezigheid deed daar niets aan af. Elise moest afzwemmen. Daar kon ik onmogelijk bij worden gemist. Haar moeder was er ook al niet. Die vond het belangrijker mij achter de tralies te krijgen.
