Uit het lood, column

| Redactie

Ooit dacht ik geld te besparen. (Niet dat dat nodig was, het ging me eigenlijk best wel voor de wind, maar een extraatje extra kon er altijd nog wel bij.) Ik had mezelf verzekerd tegen elk mogelijk onheil. Daar betaalde ik flinke premies voor, maar daar kreeg ik nooit wat voor terug. Zoals gezegd, het ging mij voor de wind. Zelfs al zou ik een keer langs de dokter moeten, zo rekende ik uit, dan nog zou ik dat gemakkelijk kunnen betalen van het geld dat ik nu spendeerde aan al die verzekeringen bij elkaar. Ik heb ze stuk voor stuk opgezegd.

Zekerheid

Een jaar later had ik mijn fiets tegen een lantaarnpaal geparkeerd. Althans, dat dacht ik. Toen ik terug kwam was hij weg. Verontwaardigd gaf ik een trap tegen de paal, zo hard dat de lichtbak naar beneden lazerde - via mijn hoofd op de auto van de gebroeders Anker. Plotseling had ik een diefstalverzekering, een ziektekosten-, een WA- en een rechtsbijstandsverzekering tegelijk nodig. Zo leerde ik dat voorspoed een slechte reden is om in de premies te gaan snijden.

Daarna ben ik mij weer gaan verzekeren. Voor waterschade koos ik een kleine coöperatie hier uit het dorp. De leden waren goeie christenen, waardoor de premies laag waren. Toen bij hevige stortregens mijn kelder echter onder liep, liep het hele dorp onder, en kwam de verzekeraar in de problemen. Zoveel schade tegelijk kon onmogelijk worden vergoed. Noodgedwongen schoten de premies omhoog.

Inmiddels heb ik de meeste polissen lopen bij robuuste maatschappijen. Ik vind het niet erg om wat hogere premies te betalen, waardoor de verzekeraar in tijden van voorspoed misschien wat te veel aan mij lijkt te verdienen, indien hij die inkomsten maar goed beheert, zodat hij in tijden van tegenspoed kan doen waarvoor een verzekering bedoeld is: uitkeren, in plaats van de premies te verhogen.

Alleen mijn WW-verzekeraar is nog zo kwetsbaar als mijn oude waterschade-coöperatie. Al zijn polisnemers maken deel uit van dezelfde economie, dus als het slecht gaat met die economie zullen ze ook allemaal tegelijk een beroep doen op een uitkering. Nu het economisch voor de wind gaat, heeft de verzekeraar overschotten. Maar in plaats van die veilig op zij te zetten, gebruikt de verzekeraar ze om er het structurele financieringstekort van de overheid mee te dempen. Zo loopt de minister van financiën mooi weer te spelen ten koste van mijn sociale zekerheid.

Deze week meldde mijn WW-verzekeraar de premies te verlagen. De stap is bedoeld om mij bij de belastingherziening te verblijden met een extra voordeel. Dat wil zeggen, als alles goed gaat. Wantbij de eerste de beste economische tegenslag zullen de premies ogenblikkelijk weer worden verhoogd. Gammeler polisvoorwaarden heb ik nooit gezien. Helaas heeft mijn verzekeraar meer verstand van sinterklaasje spelen.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.