Resource, het weekblad van de Universiteit Wageningen bericht over de alom gevreesde takkentoets. De toets, onderdeel van de opleiding tuin- en landschapsinrichting is letterlijk en figuurlijk een takkentoets. `Het is een crime', zegt derdejaars Marlies. `Je moet honderden takken kunnen herkennen.' De eerste takkentoets is inmiddels achter de rug en viel mee, maar de tweede wordt pittiger, voorspelt een begeleidster. In plaats van één linde moet je er dan vijf herkennen. `Takkenellende', oordeelt een ouderejaars die z'n toets nog steeds niet heeft weten te halen. `Ik kan het gewoon niet, ik weet niet hoe het komt. Maar ik ben niet de enige. Er is iemand die niet op stage mocht omdat-ie een takkentoets uit het tweede jaar nog niet had gehaald.'
Genaaid. Door de overgang van naar een nieuw curriculum moeten 73 studenten VU-studenten geneeskunde het eerste jaar helemaal opnieuw doen. Ad Valvas sprak met vier van hen. Fokke de Jong (21) raakte maar liefst tachtig studiepunten kwijt. Hij studeert al twee jaar geneeskunde, maar moet opnieuw met zijn studie beginnen. Net als zijn collega Michiel de Werd (22), die nu eigenlijk aan zijn derde jaar zou moeten zijn begonnen. Hij haalde 6,4 studiepunten te weinig en mag pas in het derde jaar beginnen als hij komend studiejaar zestig punten haalt. `Een hele zware eis. Als het misgaat, kost het me mijn nek. Dan ben ik drie jaar kwijt.' Volgens manager onderwijs- en studentenzaken Albert de Voogt is er een overgangsregel in het leven geroepen zodat mensen niet pas aan het eind van de rit (in 2010) tot de conclusie komen dat ze het niet gehaald hebben. `Het is net als bij de Elfstedentocht. Daar heb je een post in Dokkum waar mensen die te laat stempelen, niet meer door mogen schaatsen.'
De UK, het weekblad van de Rijksuniversiteit Groningen brengt een Herman Brood-special. Rond 5 november is Groningen Herman Brood-stad, de verjaardag van Neerlands enige echte troeteljunk. De verhalen gaan over zijn muziek, kunst en in den treure uitgevente drugsgebruik. Vanzelfsprekend ontbreken de hilarische anekdotes niet. Eentje dan. Jos Paanakker, die hem kende uit zijn Groningse café Josje. Hij maakte een rondreis van een jaar met Brood en ze belandden uiteindelijk berooid in Griekenland. `Daar had hij gehoord dat je bloed kon verkopen op de zwarte markt. Nog geen uur later zaten we met een infuus aan onze arm.'
