Jozef
Maar meneer Youssuf zoent dus niet? O, jawel hoor. Meneer Youssuf heeft zich direct aangepast. Iedere ochtend krijgen alle leraressen de prikkelbaard van meneer Youssuf tegen hun wangen gedrukt. Ook daar maakt nooit iemand een probleem van. Nee, het punt is dat bij ons op school ook familieleden worden begroet met een kus. En daar doet ook iedereen aan mee. Bijvoorbeeld Herman, de conciërge, heb een zoon, Henri, dat is een mongool. Die komt op de verjaardag van zijn vader altijd mee naar school om traktaties uit te delen. Dan krijgen alle leraressen dus zo'n natte plakzoen van Henri. En ook daar doet nooit iemand moeilijk over. Want ik zei al, bij ons is iedereen gelijk.
Ah, ik begrijp het al, mevrouw Youssuf wil niet zoenen. Eh nee, ook mevrouw Youssuf heeft zich voorbeeldig aangepast. Op personeelsfeestjes zoent zij altijd keurig alle aanwezige mannen. En alle mannen zoenen mevrouw Youssuf. Ook dat is nooit een probleem geweest.
Nee, het probleem ontstond onlangs bij het 25-jarig jubileum van meneer Youssuf. We hadden speciaal voor hem een receptie georganiseerd. Daar waren ook de dochters van meneer Youssuf. Twee struise jonge vrouwen van 18 en 19 jaar. Maar toen Harry Pontevaar, de amanuensis, ze wilde zoenen, deden ze een stap terug met de mededeling dat Harry een ouwe viespeuk was. De sfeer was meteen verpest. Want Harry staat op school nou juist bekend als de grote versierder. Als Harry een leuke vrouw zoent, grijpt hij die altijd even bij de billen. Dan slaakt het slachtoffer een koket gilletje en dan lacht de hele school. Dat is onze Harry. Maar nu deze twee schoonheden Harry zo bruut hebben afgewezen is deze grap voorgoed verpest.
Dus toen hebben we tegen meneer Youssuf gezegd: Vijfentwintig jaar heb je onze vrouwen mogen zoenen. Vijfentwintig jaar heb je onze dochters mogen aflebberen. Maar nu jij ons jouw dochters hebt onthouden, is de maat vol. Je zoekt maar een andere school.
