Passie
Vrouwen, daar kun je ook een hobby van maken, of een passie zelfs. Of mannen. Maar dat soort gepassioneerde medewerkers wil natuurlijk niet met al dat gedoe in de openbaarheid, die kijken wel uit. Wat zijn dan de passies die onze unit graag in deze krant wil hebben? We noemen er een paar (bloed, zweet en tranen zijn zeer welkome ingrediënten):
-de restauratie van klassieke auto's (dat doet het altijd goed bij de lezers)
-het geheel bouwen van een eigen huis (kan)
-het houden van slangen, spinnen of roofdieren in een studentenkamer (nog leuker)
-kievitseieren zoeken in de bebouwde kom (desnoods)
Beetje melige voorbeelden, zegt u? Mail ons dan met verse, niet al te afgezaagde pittige hobby's en passies. We schrijven er zo een paginaatje over.
Nostalgie
Je moet er maar zin in hebben, zo'n Alumnidag op de UT. Normaal ga je in het weekend lekker een beetje varen met vrouw en kids, legt een paar theaterbezoekjes af of slaat met vrienden een balletje golf.
Dit weekend offer je dat allemaal op, voor een Meet and Greet in het verre Twente. Daar waar je ooit studeerde, vertrok en nooit meer terugkeerde. Maar eenmaal op de A1 voorbij Deventer, zodra vinexwijken overgaan in uitgestrekte weilanden, komen prachtige herinneringen bovendrijven.
Aan die ontgroening (ja, toen bestond het nog) tijdens de intro.
De bestorming van de Bastille.
Je eerste nacht met een vrouwelijke medestudent (zou ze er zijn vandaag?).
De spandoeken die je maakte om te protesteren tegen verhoging van het collegegeld.
De nachtelijke bezetting van het bestuursgebouw.
De studiereizen naar China, Amerika en Indonesië.
Je altijd rommelige en viezige kamertje aan de Calslaan.
Het zelfgebouwde zwembad tijdens snikhete zomers.
De wedstrijd bierkratten stapelen (haha!).
De sinterklaasfeesten met je huisgenoten.
Het goedkope en ranzige eten in de Mensa.
Frans van Vught als overgewaardeerde rector.
Je bestuursjaar bij de Sportraad.
Het nachten doorhalen in Café de Geus.
Het eeuwige geldtekort.
Die norse professor en het slijmen bij je afstudeerdocent.
Je begint zowaar zin te krijgen in dit dagje.
In je nieuwe Mercedes S-klasse zoef je langs de bewakingsdienst de Campuslaan op. En zodra het torentje van Drienerlo opdoemt, ontstaat er een heel dikke brok in je keel. Zachtjes mompel je: `hallo lieve ondernemende universiteit, daar ben ik weer.'
