Wie: Anton Verbeek
Studie: vierdejaars werktuigbouwkunde
Op weg naar: college in de Spiegel
Het college Internationaal en Europees recht is al begonnen. Zonder Anton. `Ik ben te laat. De trein reed niet. En nee, dat is geen smoesje.' Anton reist bijna iedere dag op en neer van zijn woonplaats Zutphen naar Enschede, een reis die hem zo'n anderhalf uur kost. `Ik vind het niet erg, het reizen. Meestal studeer ik wat, dat komt er thuis namelijk niet altijd van. En het reizen went wel.' En als er vertraging is? `Ik heb bijna nooit problemen met de treinen. Over het algemeen ben ik aardig tevreden met de NS. Ik kan me er ook allemaal niet zo druk om maken.'
Anton woont bij zijn ouders. `Lekker makkelijk toch? Thuis wonen is wel zo praktisch. Ik heb ook nooit de behoefte gehad om in Enschede te gaan wonen. En Zutphen is een mooie stad hoor. We hebben niet voor niets de prijs gewonnen voor de mooiste binnenstad van Nederland.'
De student gaat nu eerst even opwarmen bij een kop koffie en een snack. `Ik heb nu alle tijd van de wereld, ik loop straks bij het tweede uur wel binnen, daar doen ze niet zo moeilijk over.' Dat hij het eerste uur mist, vindt hij niet zo erg. `Zo boeiend is het college ook weer niet. Het is een vak dat ik volg voor mijn minor recht in bedrijf en maatschappij. Daarvoor moet ik echt de boeken in, niet echt mijn ding. Laat mij maar ontwerpen en opdrachten maken.'
Voor de rest van de dag heeft Anton geen plannen. Nonchalant: `Ik kijk meestal gewoon hoe de dag verloopt. Misschien dat ik wat ga studeren, misschien ook niet.'
(Foto: Arjan Reef)
