Een beetje aarzelend druppelen de deelnemers de Dojo (de trainingsruimte van de vereniging in het Sportcentrum) binnen. Zes dames en zes heren. Twee stelletjes. Onzeker kijken de leden elkaar aan: moeten behalve de schoenen de kleren óók uit?
Enne Faber (vijfdejaars chemische technologie) zit in de activiteitencommissie van Arashi. `Het leek ons wel leuk om eens iets heel anders te doen dan vechten', zegt hij. `Bij de sporten van Arashi, zoals judo en taekwondo, gaat het er vrij hard aan toe, dan is massage toch wel iets heel anders. Veel liever.'
Workshopleider Inge van de Sandt, eigenaar van een massagepraktijk in Enschede, onderschrijft dit. `Aandacht en gevoel zijn de belangrijkste onderdelen van een massage. Je moet degene die je masseert echt vóelen, en niet ondertussen aan een werkstuk of de boodschappen denken. Dan werkt het niet.'
Een juiste ambiance is ook heel belangrijk voor het laten slagen van de massage, vertelt Van de Sandt aan de deelnemers. Een knapperend haardvuur en een bontvelletje zijn niet absoluut noodzakelijk: je hebt genoeg aan warme handen, een rustige omgeving, gedempt licht, massageolie, drie handdoeken en eventueel een zacht muziekje op de achtergrond.
Na deze inleidende woorden moeten dan toch echt de kleren uit. De dames wringen zich in het tl-licht van de Dojo in allerlei vreemde bochten om zich ongezien van hun bh te ontdoen. Het wrijven, kneden, kloppen en rollen kan beginnen. Eerst moet er `contact' gemaakt worden met de ander. De masseur dient zijn of haar handen rustig op de rug van de ander te leggen. Die kan zo wennen aan de vreemde, en vaak toch ook wel koude handen. Daarna begint het echte masseren. Eerst de rug, die in drie etappes helemaal aan bod komt, daarna de benen. Inge geeft de deelnemers steeds duidelijke instructies. `Nee kijk. Dat doe je zo. Jij hebt van die grote handen, dan voelt het voor haar alleen maar prettig als je ze ook goed gebruikt.'
Daiwy Huijsse (vijfdejaars TCW): `In het begin is iedereen nog een beetje giechelig en durft niemand elkaar écht aan te raken, maar op een gegeven moment is dat gewoon weg. Ik wist trouwens niet dat zelf een massage geven ook heel ontspannend kan zijn.' Marten Susebeek (pre-master WB) is het hier niet helemaal mee eens. `Ik ben misschien wat lui aangelegd, maar gemasseerd worden vind ik toch echt vele malen leuker.'
De Arashi-leden bezorgen elkaar normaliter tijdens trainingen blauwe plekken en een heleboel spierpijn, nu is het de bedoeling dat de ander zich na de ontmoeting béter voelt. Serieus buigen de deelnemers zich over elkaar heen. Alleen een enkele fluistering breekt de stilte. Totdat er ineens een stel nieuwsgierige jochies van een jaar of tien voor de ramen staat te joelen: `Ooooh, moet je dat zien!' Er wordt gelachen en gegild, maar uiteindelijk vertrekken ze en keert de rust weer terug in de Dojo. Na afloop ligt iedereen er heel ontspannen bij.
Hebben de vechtsporters nu een hechtere band gekregen met elkaar? Daiwy denkt van niet. `We hadden al een goede band. Maar, je bent natuurlijk wel op een heel intieme manier met elkaar bezig. Je leert elkaar ánders kennen. En dat is gewoon leuk.'
 |
| Aandacht en gevoel zijn de belangrijkste onderdelen van een massage.' |
