`De Etalage'. Voorlopig is het de werktitel, maar in de nabije toekomst zou het wel eens de naam kunnen worden van een compleet vernieuwd gebouw Langezijds, dat hét ambitieuze middelpunt moet gaan vormen van Kennispark Twente.
Een centrale ontmoetingsplaats tussen wetenschap en bedrijfsleven, die kant gaat het op. Met een -tenminste- veertien etages tellende miniwolkenkrabber als markeringspunt en met de langste gevel van Twente, vijfhonderd meter lang. Met bedrijfs -en kantoorruimten. Met, als het even kan, enorme glazen liften die fungeren als conferencerooms. Met congres- en fitnessruimten, autoverhuur, bibliotheek, een operatiekamer van de toekomst, kinderopvang, een reisbureau. En nog veel meer.
 |
| De Hengelosestraat (plaatje boven) vormt een breuklijn tussen de twee helften van het beoogde kennispark (onder). Dat zou volgens Eric Gude anders moeten. |
 |
|
Het klinkt allemaal nogal futuristisch, maar er ligt bij het CvB sinds kort toch echt een ambitieus concept-plan van een extern bureau om het aloude gebouw voor chemische technologie om te toveren tot een `commerciële entiteit' in een academische omgeving. Kennisintensieve bedrijven krijgen, dat is het uitgangspunt, in het drastisch vernieuwde pand de beschikking over op maat gesneden kantoren, werkruimten en laboratoria, uitgesmeerd over maar liefst 60.000 vierkante meter. Op termijn werk biedend aan tenminste 2500 mensen. Dat zou dan al bijna een kwart zijn van de beoogde tienduizend arbeidsplaatsen die Kennispark Twente in 2020 moet hebben gerealiseerd. De huurders? Niet alleen spin-offs en (door)starters vanuit de UT, grote en middelgrote bedrijven die ooit uit de UT ontstonden en UT-onderzoeksinstituten, maar ook commerciële training- en opleidingsinstituten, bedrijven uit `kansrijke sectoren' zoals voeding & gezondheid, bioconversie en biomassa, nano-(bio)medisch, medisch, zorg & technologie, alsmede R&D-vestigingen van grote en middelgrote bedrijven die op de campus zaken wensen te doen. Met in de toren wellicht een drie- tot viersterrenhotel ter vervanging van de Drienerburght, congreszalen, een restaurant en allerlei andere dienstverlenende activiteiten.
De stichtingskosten van wat we gemakshalve maar even De Etalage noemen, worden geschat op 55 miljoen euro.
 |
| Een door bureau Axis ontworpen schets van De Etalage, met een ontsluiting vanaf de Hengelosestraat. De toren ('grote doos') is voorzien van twee glazen liften die ook als vergaderrruimte zijn te gebruiken. Gude nam dat idee mee vanuit Amerika |
Entree
Een bedrijfsverzamelgebouw op UT-grond gaat het niet worden. De Etalage wordt veeleer gezien als een boegbeeld, dat - als het aan de plannenmakers ligt- een eigen centrale ingang krijgt. Met het gezicht naar buiten gericht, de campus (zakelijk) ontsluitend aan wat nu nog de ventweg is langs de Hengelosestraat. Een echte zichtlocatie dus. In de plannen wordt de huidige portiersloge en hoofdingang `Charlie' weinig vleiend `rolbevestigend' genoemd voor haar sobere achterland en `tevens gevaarlijk voor fietsers en onpraktisch voor bezoekers door haar ligging in de middenberm'. In termen van representatie niet aantrekkelijk.
De Etalage wordt -als het althans allemaal doorgaat- een herkenningspunt met allure, dé prominente spin in het web van het Kennispark. En dan gaat het niet alleen om het gebied rond Langezijds annex de plek waar binnenkort de bouw begint van het onderwijs- en onderzoekcentrum Carré plus de laboratoria van Mesa+, maar ook nadrukkelijk om het business- en sciencepark aan de overkant van de Hengelosestraat. Inclusief het daar gevestigde BTC, waar tientallen jonge en startende bedrijven hun plek hebben. De Hengelosestraat doorsnijdt nu nog beide delen van het beoogde kennispark en wordt over het algemeen als een lastige barrière ervaren, een breuklijn. `Het onderstreept het cultuurverschil tussen beide gebieden,' zo heet het in het concept. Dat moet dus anders. Bijvoorbeeld door de Hengelosestraat te verleggen, te verdiepen, of te degraderen tot secundaire weg (`een 30 km-route').
 |
||
|
Zó zou De Etalage er in de nabije toekomst uit kunnen zien: met een centrale ingang voor het `zakelijk' verkeer, dat daarmee apart van UT-studenten en -personeel de campus binnenkomt. Aan de campuszijde komt het nieuwe gebouw uit op het plein rond het onderwijs- en onderzoekcentrum. `Goed voor de interactie tussen business en wetenschap', aldus Gude.
|
Concept
Eric A.Gude, directeur van zijn eigen bedrijf Property Conversion Group, is al sinds vorig jaar in opdracht van de UT, bezig `de transformatie van Langezijds conceptueel stevig neer te zetten'. Gezien het boekwerk dat hij dezer dagen presenteerde aan de Stuurgroep Kennispark (met topbestuurders van gemeente, provincie en het college van bestuur), lijkt dat aardig te lukken. `Men is loeienthousiast', aldus Gude, die zichzelf geen projectontwikkelaar noemt maar een herontwikkelaar van vastgoed.
Zijn bedrijf is gespecialiseerd in het ontwikkelen en implementeren van nieuwe concepten. Ofwel: het tot nieuw leven brengen van bestaand bedrijfsonroerend goed. Zo stond Gude een jaar of tien geleden aan de wieg van de Van Nelle Ontwerpfabriek in de Rotterdamse Spaanse Polder. Tot 1996 rolden daar nog de koffie-, thee- en tabaksproducten van de lopende band, maar toen Sara Lee/DE besloot zijn productie te verplaatsen naar elders kreeg Gude de kans om met een hele groep deskundigen uit verschillende disciplines dit industriële rijksmonument om te bouwen tot een ontwerpfabriek voor design en communicatie.
Chemie
In het nu gepresenteerde werkstuk, getiteld `De Chemie van Twente', ontvouwt Gude in woord en beeld hoe Langezijds het toonbeeld kan worden van de economische en wetenschappelijke chemie tussen de universiteit en de commerciële markt. `De titel illustreert de ideologie van de hele onderneming. Het drukt gezamenlijke actie uit en refereert aan de oorspronkelijke bewoners van het gebouw.'
De opdracht van de UT aan Gude luidde vorig jaar het oude gebouw voor chemische technologie op zijn mogelijkheden te bekijken, een omgevingsanalyse te maken en de animo te peilen onder kennisintensieve bedrijven om werkruimte te huren in het vernieuwde pand.
Dat, voor de verdere ontwikkeling van Langezijds, essentiële karwei is intussen afgerond. Gude: `De belangrijkste vraag die potentiële huurders zich stellen is: zou ik er willen zitten? Emotie speelt daarbij een belangrijke rol. Als het antwoord `ja, mits' luidt, gaat het dus vervolgens om het voldoen aan allerlei randwoorwaarden. Daar hebben we uitvoerig naar gekeken en invulling aan gegeven'.
Casco
Gude noemt Langezijds een prachtig gebouw, waar hij in het kader van zijn opdracht een paar dagen per week is te vinden. Hij zou het hele casco van het pand willen handhaven, met een (deels inpandige) parkeergarage op wat nu de begane grond is. Met faciliteiten op maat voor verhuurders, die alle een eigen ingang krijgen. `We zouden de AKI kunnen vragen op alle gevels van ieder bedrijf een kunstzinnig logo aan te brengen. Zodat er over de hele lengte van het gebouw als het ware één groot kunstwerk ontstaat. Het langste van Twente.'
 |
| De karakteristieke, maar niet al te fraaie achtergevel van Langezijds. De bedoeling is dat deze kant in de toekomst het venster naar buiten wordt. |
