Ministerie
Dit is overigens een moderne opvatting. In de Gouden Eeuw vielen vreemdelingen nog onder het Ministerie van Handel. De slavenmarkt was uitermate lucratief. Toen duidelijk werd dat het succes voornamelijk afhing van een efficiënte verscheping, verkaste het beleidsterrein naar het Ministerie van Transport.
Met de groeiende welvaart kreeg de sociaal bewogen Nederlander oog voor het wel en wee van de slaaf. Bij gevolg werd vreemdelingenzaken ingedeeld bij het Ministerie van Landbouw. Daar werd aanvankelijk net zo lacherig over gedaan als nu over de Partij voor de Dieren. Wetten die nog steeds gebruikt worden om dierenbeulen te vervolgen, waren oorspronkelijk van toepassing op de slavenhouderij. Ook de ophokplicht vindt zijn oorsprong in beleid gericht op het onder controle krijgen van besmettelijke ziektes in de West.
Na de afschaffing van de slavernij vielen de vreemdelingen toe aan het Ministerie van Koloniën. Toen die verloren dreigden te gaan, tijdens de politionele acties, lag de verantwoordelijkheid bij Binnenlandse Zaken. Het mocht niet baten, dus alras reinigden we ons geweten met een Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking.
De eerste Turken kwamen naar Nederland op uitnodiging van het Ministerie van Industrie. Toen de fabrieken sloten trok dat zijn handen er vanaf. Sindsdien zien we buitenlanders als sprinkhanen die op onze uitkeringen parasiteren. Marijnissen zag ze daarom graag toegewezen aan Sociale Zaken. Wilders daarentegen riep om Verkeer en Waterstaat. Hij wil hoge dijken om deze tsunami tegen te houden.
Volkshuisvesting was een idee van de PvdA. Daar ziet men bij vreemdelingen alleen maar zwarte wijken. Het CDA pleitte voor Onderwijs, om ze te leren inburgeren. Bij de Christen Unie tenslotte dacht men aan het nieuwe Ministerie van Jeugd en Gezin. Zij zien buitenlanders namelijk als gewone mensen als u en ik. Maar ach, die rare christenen geloven ook nog in God, dus die zijn toch al niet serieus te nemen.
