De motorrijder
Roger startte in 1993 op de UT met de studie technische bedrijfskunde, maar na enkele jaren verdween zijn studie naar de achtergrond vanwege zijn werk bij ITBE. Dit jaar pakte hij de technische bedrijfskunde weer op en hoopt hij - naast zijn fulltime werk als coördinator voorlichting & helpdesk - zijn diploma te behalen.
Je maakt wat mee als motorrijder.
Quaedvlieg liep de Batavierenrace twee keer met een team van zijn toenmalige studentenhuis. `Ontzettend gezellig om met zijn allen in het busje te zitten en 's nachts rond te rijden.' Na enkele jaren studeren behaalde Roger zijn motorrijbewijs, kocht hij een motor en werd hij lid van de Motor Sport Groep. Via die vereniging kwam hij bij de Bata terecht: `Ik ontdekte dat het nog een stuk is leuker om mee te doen als motorrijder dan als loper. Je maakt veel meer mee van de race, maar het is wel een stuk vermoeiender.'
De ITBE-medewerker is dit jaar voor de achtste maal taakrijder, wat wil zeggen dat hij kruispunten bewaakt, lopers en fietsers de juiste kant opstuurt en de hectiek rond wisselpunten in goede banen leidt. `Tussendoor sta je vaak best lang in de koude nacht te wachten, dat is dan weer niet zo leuk.'
De ontvangst op de sintelbaan maakt alles goed
Wanneer Roger op zaterdagmiddag in Enschede arriveert is hij helemaal kapot. `Je begint op vrijdagavond al in Nijmegen en gaat de hele nacht door. Het zwaarste zijn de momenten aan het einde van de nacht wanneer je even niets te doen hebt.' Maar de ontvangst in Enschede maakt alles goed. `Duizenden mensen staan te klappen en te juichen wanneer onze motoren de sintelbaan oprijden. Een geweldig gevoel.'
In het verleden pakte Roger na het welverdiende maal in Enschede een stuk van het feest mee. `Nu red ik dat echt niet meer, zeker omdat ik op maandag weer fris op mijn werk moet verschijnen.' Wel komt hij altijd naar het traditionele motorrijdersontbijt op zondagochtend. `De Bata is voor de motorrijders een soort reünie, en het is een prima gelegenheid om sterke verhalen uit te wisselen met oude bekenden.'
Nu gaat het echt beginnen
Roger wordt dit jaar door zijn vriendin begeleid. `Zij heeft geen motorrijbewijs, maar zit achterop en kan net als ik het verkeer regelen en dat soort zaken.' Quaedvlieg verheugt zich nu al op de vrijdagavond. `Dan rijden we met een heleboel motoren uit Enschede naar Nijmegen. Op het moment dat je de Waalbrug overkomt en de stad ziet liggen krijg ik altijd een gevoel van `nu gaat het echt beginnen'. Wanneer we vervolgens bij het sportcentrum arriveren en de honderden busjes zien staan wordt die gedachte natuurlijk alleen maar sterker.'
Het gevoel dat Roger heeft wanneer hij 's nachts nog bij een verlaten wisselpunt arriveert is lastig te beschrijven. `Je ziet nog helemaal niemand, maar weet dat dat twee uur later totaal anders is. Als een wervelwind staat het ineens bomvol midden in het platteland. En weer twee uur later is iedereen weer weg. Prachtig om te zien.'
Je wilt niet stil komen te staan
Als motorrijder hoeft Roger zich niet erg uitgebreid op de Batavierenrace voor te bereiden, maar toch kan hij niet zomaar naar Nijmegen vertrekken. `Ik neem de hele vrijdag vrij, zodat ik in ieder geval een beetje uit kan slapen. Daarna pak ik rustig alle spullen bij elkaar en zorg ik ervoor dat mijn motor in goede staat is. Er zijn altijd wel mensen in de buurt die je tweewieler weer op kunnen lappen, maar je wilt toch niet stil komen te staan.'
![]()
Roger Quaedvlieg