Virtueel
Wie college volgt in de Horst en de pech heeft te zijn ingedeeld in zaal OH111 of OH113 (of nog erger: beide) heeft een probleem.
Want, als we opleidingsdirecteur Godfried van Lieshout (civiele techniek) moeten geloven - en voorlopig zien we absoluut geen reden om dat niet te doen - is één hoorcollege voldoende om de vloer van die twee onderwijsruimtes te veranderen in die van een snackbar. Nog even en je moet eerst de meeuwen van je afmeppen, alvorens je je vol goede moed aan je collegedictaat kunt zetten. Van alle halve kroketten, bakjes patat en boterhammen die Van Lieshout en de schoonmakers in 111 en 113 aantreffen, is zo langzamerhand een derdewereldland te voeden.
Wij vinden het dan ook niet zo gek dat Van Lieshout besloot tot onorthodoxe maatregelen: ruimen studenten hun rotzooi niet op, dan wordt het onderwijs in de betreffende ruimtes gewoon opgeschort. Tja, of dat een straf is, is natuurlijk een tweede.
Maar goed.
Misschien biedt de virtuele wereld van Second Life uitkomst. Je kunt daar immers alles wat je in de echte wereld ook kunt: werken, studeren, feesten, sporten, seksen, noem maar op. Er zijn zelfs al bedrijven die een virtuele vestiging hebben geopend en Kamerleden die er campagne voeren voor hun partijen. BNN heeft er zelfs een hang-out. Is dat niet iets voor de UT?
Zou toch handig zijn, zo'n virtuele vestiging. Wordt er verbouwd? Doe je je boxen uit. Reorganisatieplannen? IP-ban voor de bedenker. Ideaal, lijkt ons.
En het afvalprobleem? Opgelost, zonder dat er een virtuele Van Lieshout aan te pas hoeft te komen. Immers, virtuele viezigheid stinkt niet en maakt geen vlekken. Toch?
Drollen
Heb je het ooit zo zout gegeten? Is de Vrijhofkantine net weer open na een verbouwing of de rioolbuis pal onder de keuken barst open. Komt omdat de niet gebruikte - want onder handen genomen - toiletgroepen op de eerste en tweede vloer te lang hebben drooggestaan. Nihil doorspoeling dus. Daar krijgen wij nou vochtige ogen van. Wat een ellende. Juist op de plek waar Catering zijn broodjes gezond bereidt, daar spetteren de keutels vrolijk in het rond. Het zal je maar gebeuren als kantinejuffrouw zijnde: leg je net al je creativiteit in een dagvers hapje of er borrelt een drol naast je op. Een dagverse drol! Een kwartponder, de damp slaat eraf. En nog één en nog één. Hier klopt iets niet, denkt de broodjesverantwoordelijke en slaat alarm. Gelijk heeft-ze. Beveiligingsmensen rukken uit in hun zachtblauwe jeep en zetten het gebied af. Rood-witte lintjes. Experts in speciale kleding en voorzien van mondkapjes bedienen futuristische wagentjes met meterslange slurven om de troep naar buiten af te voeren. Er vallen slachtoffers. Geurbedwelming. Ooit rotte eieren in het kwadraat ingeademd? Mobiel wordt er heel wat afgecommuniceerd daar. Zijn er nog andere factoren dan uitgedroogde wc's die het onheil veroorzaken? Komt alle zegen wel van boven? Wie boort wat en waar? En waarom eigenlijk? Projectleiders, opzichters, al of niet meewerkende voormannen, elektriciens, slopers, gillende keukenmeiden. En niet te vergeten: de eigen huismeesters en schoonmaaksters. Wat een circus. Verloedering daar in de Vrijhof. Waar is het eind van de tunnel? Boren in diverse toonaarden dreunen door het gebouw, ook buiten de toegestane uren. Want anders kost het geld.
En dan de koffie, die is ook al niet om te zuipen.
