`Weet je wat ik denk? Deze verslaving is het grootste gevaar sinds de kernbom. Groter zelfs.' Dixit Keith Bakker in Folia, het weekblad van de Universiteit van Amsterdam. Over welke verslaving hij het heeft? Crack? Heroïne? Nope, gameverslaving. `Het probleem is dat mensen niets meer willen. Ze willen geen diploma's halen, vinden hun voldoening in games als World of Warcraft en, ook een opmerkelijke hype, Second Life. Ze werken voor hun geld bij McDonald's en verplaatsen hun ambities naar het virtuele.' Gelukkig hebben heroïnejunkies wel ambities en een goed betaalde baan, zullen we maar zeggen. Bakker, zelf verslaafd geweest aan drank en drugs, biedt als eerste een ontwenningsprogramma voor deze groep computerjunkies. Maar, vraagt Folia zich af, hoe ernstig is gameverslaving en is zo'n afkickkliniek wel nodig? UvA-promovendus David Nieborg doet onderzoek naar games. Volgens hem is de hype rond gameverslaving een gevolg van `morele paniek' en `angst voor het onbekende'. `Dat is heel begrijpelijk, maar je moet de dingen wel in proportie zien. […] Hoeveel mensen zitten wel niet de hele dag achter de televisie, en wie maakt zich daar nog druk over? Niemand. Ik ontken niet dat gameverslaving bestaat, maar ik ben van mening dat het debat hierover op wetenschappelijk niveau gevoerd moet worden. Deze hype is overtrokken.'
In de overige bladen opmerkelijk veel verhalen over de gebrekkige kennis van het Nederlands van studenten. In Delta bijvoorbeeld, het weekblad van de Technische Universiteit Delft, zeggen diverse ervaringsdeskundigen dat het niveau sterk gedaald is de laatste jaren. `Dat merken we tijdens onze cursussen, maar we horen het ook van docenten op de faculteiten. Ze komen vaker spelfouten, kromme zinnen en ronduit onbegrijpelijke mededelingen tegen', zegt Rien Elling, hoofd van het Instituut voor Techniek en Communicatie. Het onvermogen van sommige studenten om een helder betoog op papier te zetten, acht Elling een fundamenteler probleem dan gebrekkige spelling. `We proberen studenten tijdens een cursus een aantal primaire zaken bij te brengen, zoals het belang van een heldere inhoudsopgave. Maar dat is geen garantie voor een glasheldere argumentatie.'
