Miskleun Telegraaf

| Redactie

`Terroristen kraken codes TU Twente', kopte de Telegraaf dinsdagochtend op haar voorpagina. De kop en het chapeau suggereren dat Al-Qaeda websites van de UT gekraakt heeft om `de elektronische jihadboodschap' te verspreiden. Het blijkt een storm, nee, een briesje in een glas water. Het enige waar de terroristen over beschikten, was het password van een pc van een studentendispuut, die al jaren niet meer in gebruik is.

Telegraafverslaggever Joost de Haas baseert zijn verhaal op informatie afkomstig van het Amerikaanse onderzoeksinstituut SITE, dat dagelijks de `elektronische jihad in kaart brengt'. Dat instituut kreeg een handboek van het Global Islamic Media Front (GIMF), een spreekbuis van Al-Qaeda, voor het hacken van websites in het bezit en in dat handboek komt de UT-site voor, samen met internetadressen van Essent Kabelcom en het Landelijk Antidiscriminatie Bureau.

In het artikel staat dat ook de netwerken van Essent Kabelcom en het Landelijk Antidiscriminatie Bureau door hackers van Al-Qaeda gebruikt zijn, maar dat geen van de betrokken instellingen door de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding (NCTb) gewaarschuwd zijn.

Woordvoerster Judith Sluiter van de NCTb nuanceert het verhaal. Volgens haar is alle ophef overdreven en gaat het om verouderde informatie. UT-woordvoerder Menno van Duuren bevestigt dat. `Die lijst is afkomstig van die aan Al-Qaeda gelieerde groep en is een opsomming van kwetsbare plekken. Als een soort tip: als je kwaad wilt, is dit een goede plek om het te proberen.'

De kwetsbare plek is het wachtwoord van een computer van een studentendispuut, die al in 2002 letterlijk in rook op ging, toen een deel van Cubicus door een grote brand in de as gelegd werd. Volgens NCTb-woordvoerster Sluiter is er geen enkele aanwijzing dat het netwerk van de UT ook daadwerkelijk misbruikt is. In theorie zouden terroristen met een werkend wachtwoord toegang kunnen krijgen tot servers van de UT en zo documenten kunnen verspreiden onder `collega's', legt Sluiter uit. `Ik zeg niet dat het is gebeurd, maar dat zou kunnen.'

Het Telegraaf-verhaal betekende werk aan de winkel voor Bureau Communicatie. `Het was druk ja', zegt Van Duuren. Vooral de regionale media stortten zich op het verhaal, de landelijke media besteden er totaal geen aandacht aan. `Het was ook niets nieuws en in werkelijkheid veel kleiner dan je zou verwachten van een verhaal dat zo wordt gebracht.'

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.