Die dubbele loyaliteit speelt ook op regionaal niveau. Het vorige kabinet had een stevig conflict met Amsterdam over de verkoop van een pakket Schiphol-aandelen. Het nieuwe kabinet doet precies wat Amsterdam graag wil. Wat is er veranderd? Zalm heeft plaatsgemaakt voor de Amsterdammer Bos. En Bos heeft natuurlijk gedacht: 's Ochtends in de crèche, 's avonds in de kroeg, overal kom ik Amsterdammers tegen. En dan wil ik niet voortdurend aangesproken worden over Schiphol. Dus welk standpunt Bos tijdens de coalitiebesprekingen heeft ingenomen laat zich raden. Hij heeft in elk geval de schijn tegen.
Zalm wou de gemeenten er nog weleens op aanspreken als ze met de Onroerende Zaak Belasting uit de pas liepen. Ziet u Bos zo'n terechtwijzing geven aan Amsterdam? Nee, hier is sprake van een slager die zijn eigen vlees keurt. Hoeveel Amsterdammers kent dit kabinet samengesteld door drie VU-mannen eigenlijk? Lijkt me een belangrijk punt van zorg.
Net als elke politicus ken ook ik het probleem van regionale steun. Half Limburg heeft op mij gestemd. De regio denkt daar vaak iets voor terug te mogen ontvangen. Daarom is het essentieel dat iedere landelijke politicus duidelijk afstand neemt van zijn geboortegrond. Geen gepreek voor eigen parochie. Met carnaval hebben ze mij niet gezien. En binnenkort zullen wij voorstellen dat Limburg, gezien zijn on-Nederlands hoge werkloosheid, maar beter overgedragen kan worden aan Duitsland. Dan wordt meteen duidelijk dat Verhagen Minister van Buitenlandse Zaken is.
Om mijn enkelvoudige loyaliteit te bekrachtigen ben ik in Den Haag gaan wonen. In een fort, met een flink hek erom en permanente bewaking waar geen lobbyende Limburger ooit doorheen komt. Elke politicus die niet snel dezelfde drastische maatregelen neemt kan een motie van wantrouwen tegemoet zien.
