Op het Binnenhof is het rustig. Een kleine groep toeristen scharrelt wat rond en bekijkt aandachtig de gebouwen op het plein. Een witte tent, links naast de Ridderzaal, trekt de aandacht. `Ingang Europaconferentie' staat op het bordje. De tent fungeert als entree naar de Ridderzaal. Het wemelt er van de securitymensen. `Goedemiddag, mevrouw. Legitimatie, mevrouw,' zegt één van hen, strak voor zich uit kijkend. Hij kijkt alle papieren na. `U staat niet op de lijst, mevrouw. Mag u even uw tassen door de scanner doen, mevrouw. Loop ik even met u mee, mevrouw.' Een inschrijfdame neemt het van hem over. `Uw paspoort, mevrouw.' Heel wat `gemevrouw', pasjes en formaliteiten later, komt dan toch de Ridderzaal in beeld.
In de zaal discussiëren de studenten op het podium over de interne markt van Europa en het milieu. Aan de zijkant de statige troon, uitkijkend op de met rood beklede stoeltjes in de zaal. `Ze zitten niet erg prettig,' zegt bestuurskundestudent Martijn Vlaskam tijdens de pauze in de kelder van de Ridderzaal. `Ik kan me goed voorstellen dat ze vergaderingen kort willen houden!'
Zijn studiegenoten Maarten Sinnema en Pascal Hollman schuiven aan. Ze vertellen dat het debat is opgedeeld in vier thema's. `Van elke universiteit doet één afgevaardigde mee per stelling. Je bent voor of tegen en dat weet je van te voren,' zegt Maarten. `Ik heb me wel voorbereid, toch is het moeilijk in je rol te blijven. Je moet je houden aan je argumenten, ook al ben je het er niet mee eens. Dat vereist discipline.'
Pascal knikt. `Het is wel heel moeilijk om het woord te krijgen. Soms wil je iets zeggen en dan maait iemand anders het gras voor je voeten weg.' Maarten: `Timing is lastig ja. Maar ik stond wel heel tactisch hè? Zo vlak voor de microfoon.'
Martijn vertelt dat hij de setting `hartstikke leuk' vindt. Dat is UT-docent en coördinator European Studies Rik Reussing, die het viertal selecteerde, roerend met hem eens. `Het is heel goed dat studenten praktijkervaring opdoen en leren hoe ze standpunten moeten verdedigen. Maar de UT-studenten mogen best brutaler zijn! Ze moeten eerder aangeven dat ze iets willen zeggen, een stapje naar voren doen. Maar inhoudelijk kunnen ze zeker mee.'
Een oorverdovende bel klinkt en iedereen manoeuvreert zich weer richting zaal. Professor Mark Mazower van de Colombia University in New York houdt een lezing van een uur. Daarna is het woord aan juryvoorzitter en Europa-kenner Edmund Wellenstein, die heel zijn loopbaan aan Europese integratie heeft gewijd. Hij maakt op jolige wijze bekend welke vier studenten opvielen tijdens het debat en op een geheel verzorgd reisje naar Straatsburg gaan. De UT-studenten zitten er niet bij. `Maar dat de winnaars er écht uitsprongen, kan ik ook niet beamen,' zegt BSK-student Richard Baas tijdens de borrel na afloop. `Voor ons was het hoe dan ook een leuke en leerzame dag,' concludeert hij monter.
Bij het verlaten van het pand klinkt het wederom: `Bedankt mevrouw, goedenavond mevrouw.'
 |
| Richard Baas, Pascal Hollman, Maarten Sinnema en Martijn Vlaskamp |
