Spel
En respectloos. De presentatrice van Lingo werd op handen gedragen, als huisvriend van de Balkenendes, heldin der senioren. Maar geen enkele commentator blijkt in staat over onze belspelletjes te schrijven zonder mij en mijn collega's voor domme gansjes uit te maken. Waar halen ze het lef vandaan? Ze hebben ons nooit ontmoet. En ze hebben geen flauw benul wat ons werk inhoudt. Met enkel een cameralampje om ons op te richten weten wij in ons uppie uren achtereen een anoniem televisiepubliek te boeien. Politici houden dat nog geen tien minuten vol. En dan bedienen wij ook nog eens wat in theaterkringen bekend staat als een moeilijk publiek. U zou dat kleinkunst mogen noemen.
Maar ze noemen ons bedriegers. Ik zou niet weten wie wij belazeren. Okee, degene die werkelijk meent dat hij naar een kennisquiz kijkt, waarbij degene die als eerste het juiste antwoord weet beloond wordt, die komt bedrogen uit. Maar zo'n programma maken wij niet. En dat ligt er duimendik bovenop. De soapkijker voelt zich toch ook niet bedrogen wanneer hij ontdekt dat het hele drama gespeeld is?
Dit is spel. Dit is amusement. Dit vult lege uren die anders heus niet gevuld zouden worden met het lezen van de Odyssee of met het componeren van een opera. Eerder met kille eenzaamheid. En inderdaad, dit is een kansspel. En zoals bij ieder kansspel zal de gemiddelde deelnemer meer geld verliezen dan dat hij ooit zal winnen. Als de overheid daar problemen mee heeft, mag ze zich afvragen wat ze doet met de Staatsloterij en met het Holland Casino. Of zijn die alleen toegankelijk voor slimme Nederlanders?
