Naam: Hans Nijhof
Leeftijd: 47 jaar
Sport: Badminton
Club: DBV Diok
Werk: Accountmanager bij een bedrijf in Oldenzaal
Badmintonner Hans Nijhof werd afgelopen weekend in Amersfoort voor de negende keer nationaal kampioen bij de senioren, dit keer in de categorie van 45 tot en met 50 jaar. Ondanks zijn leeftijd van 47 jaar is Nijhof nog steeds van vaste waarde voor het eerste badmintonteam van Diok. Samen met trainer Jan Timp is de routinier het boegbeeld van de vereniging. Bovendien wordt hij binnen de club met zijn negen nationale titels op handen gedragen. Nijhof blijft er nuchter onder.
Negen titels, negen bokalen, is er voor al die bekers nog wel plek in de huiskamer van de familie Nijhof?
`Met die bekers valt het wel mee. In de seniorenklasse zijn meer badmintonners die een aantal titels achtereen winnen. Daarom stelt de bond ook verschillende prijzen beschikbaar. Ik heb wel eens een zilveren shuttle ontvangen of een fraai klokje.'
Is dit je laatste titel?
`Ik hoop het toch niet. Als het aan mij ligt, ga ik door. Ik beleef nog steeds ontzettend veel lol aan deze sport en daarom ga ik door. Ik moet wel toegeven dat het steeds zwaarder wordt.'
De spieren worden wat strammer?
`De conditie wordt natuurlijk wel minder. Zo zat ik er in de halve finale van de nationale titel even flink doorheen. Mijn rivaal was 45 jaar en die twee jaar merk je wel. Zeker als de partij langer duurt en er een derde set moet worden gespeeld. Dat was ook hier het geval. Ik had het zwaar, het werd zelfs 18-18 in de derde set. Toen was het alles of niks.'
Het werd dus alles.
`Ja. De winst in de halve finale van het NK had ik te danken aan mijn routine. Ik moet er gewoon voor zorgen dat de rally's niet te lang duren en dat doe ik door steeds op de goede plaats te gaan staan.'
Noemen ze je daarom wel eens de schaker?
`Misschien wel. Op mijn leeftijd heb je zoveel wedstrijden gespeeld dat je precies weet waar de shuttle terecht komt. Ik moet het nu van mijn ervaring hebben. Ik ben na afloop van een wedstrijd door mijn tegenstander wel eens gefeliciteerd met mijn schaakwinst. Dat schaken is in de loop van de jaren wel een beetje mijn handelsmerk geworden.'
Je lijkt al een leven lang voor Diok te spelen. Met alle respect voor Diok, maar had Hans Nijhof niet veel hoger moeten spelen?
`Toen ik een jaar of 22 was ben ik gevraagd om voor een eredivisionist uit Haarlem te spelen, maar dat aanbod heb ik naast mij neergelegd. Er werd destijds zo bloedfanatiek gespeeld in de eredivisie.'
Daar is toch niks mis mee?
`Toch wel, want er waren soms lange discussies of een shuttle wel of niet uit was. Ik had daar geen zin in. Dat bloedfanatieke past mij niet.'
Omdat?
`Omdat ik speel voor mijn lol. Badminton is voor mij een hobby. Dat is het altijd geweest en dat zal het ook blijven.'
Waar haal je de energie vandaan?
`Uit het plezier. Neem nu zo'n NK. Dat is gewoon een reünie, ik kom daar allemaal mensen tegen van vroeger. Het is gewoon leuk zo af en toe weer eens tegen elkaar te spelen. Energie moet je doseren. Ik train niet meer zoveel als vroeger. Eén keer per week en soms twee keer, maar dan houdt het wel op. Op mijn leeftijd is het gewoon belangrijk wedstrijden te spelen. Bovendien kan ik het volhouden omdat ik zuinig speel. Verdedigend ook. Als ik mijn hele leven aanvallend had gespeeld, dan was het nu afgelopen. Ik ken genoeg voorbeelden van jongens die al vroeg afhaakten, omdat ze zo'n enorme drang naar voren hadden. Dat spel vreet energie.'
Zijn je kinderen ook allemaal besmet met het badmintonvirus?
`Ik heb drie kinderen en niet één is lid van een badmintonvereniging. Mijn oudste zoon was afgelopen weekend wel bij me op het NK in Amersfoort. Dan slaat hij wel eens een shuttle, maar ze doen andere sporten.'
Loop jij nog wel eens warm voor een finale?
`Natuurlijk, het spelen van een finale went nooit. Dat blijft spannend.'
Wat is je langste rally ooit?
`Geen idee, er zijn rally's van wel veertig of vijftig slagen. Zo'n rally heb ik zelf ook wel eens gespeeld. Daar gaan soms minuten overheen. Maar ik moet het dus nu niet meer hebben van lange slagenwisselingen.'
Wel eens badmintonmoe geweest?
`Ja, toen ik een jaar of twintig was. Ik gold toen als talent en van mij werd verwacht dat ik vier keer per week trainde. Ik heb toen gas terug genomen en ben gaan squashen. Puur om fit te blijven. Het badminton stond toen op een lager pitje, maar op een gegeven moment begon het toch weer te kriebelen en heb ik de draad weer opgepakt.'
Welk moment zal je nooit vergeten?
`Dat zijn er meerdere. Op een toernooi in Meppel versloeg ik de nummer twee van Nederland. Die jongen had daar behoorlijk de smoor over in. Een ander moment is een toernooi in de badmintonhal van Haarlem. Dat toernooi begon voor mij 's morgens om 10 uur en 's nachts om 2.15 uur stapte ik de baan af. Volgens mij had ik het toernooi uiteindelijk wel gewonnen, maar vraag niet hoe. Wat een marathon!'
Hoe nu verder?
`Gewoon doorgaan. Als je maar lol in je sport hebt, dan komen de prijzen vanzelf. Ja, die tiende NK-titel wil ik ook hebben.'
|
||
| Hans Nijhof (Foto: Frans van der Veeken) |
