Inspiratie genoeg, blijkt al gauw wanneer Kamphues enkele passages voorleest. Van hectische redactievergaderingen tot aan stierenvechten ergens onder de Spaanse zon: saai waren de vijf televisiejaren zeker niet. Kamphues putte voor zijn boek uit de programma's De acht plagen van Kamphues (RTL), Kamphues maakt vrienden (BNN) en Kamphues zoekt de grens (KRO). De auteur vertelt dat-ie vier jaar gelden ook op de UT was. `Voor een cabaretvoorstelling. Wat was ik toen zenuwachtig zeg! Zal er wel genoeg publiek in de zaal zitten? Daar maakte ik me enorm druk om. En wat is dit heerlijk relaxt. Voorlezen in een mooie zaal met gevarieerd publiek.' Gekscherend: `Normaal zit ik in een aftandse bibliotheek voor te dragen aan bejaarden waar ik dan van hoop dat ze het einde halen. Bovendien zijn ze ook nog eens verbolgen over de avonturen die ik beleefde. Je hebt toch kinderen, roepen ze dan!'
Kamphues wil met het boek de lezers een kijkje in de televisiewereld geven. `Mensen denken vaak dat televisie nep is, maar wat we deden was allemaal echt. Het boekwerk is ook een soort eerbetoon aan de mensen achter de camera's. Zij hadden het soms zwaar te verduren. Een boze Hells Angel geeft de cameraman het eerste een klap als-ie niet gefilmd wil worden.' De schrijver begint en vertelt over de brainstormsessies tijdens redactievergaderingen. `Ik moest een wild dier temmen, luidde het idee. Uiteindelijk wilde Donald, de regisseur, dat ik een papegaai kunstjes leerde. Dus ik met zo'n vogel naar huis. Brugman noemde ik het beest.' De schrijver verhaalt geanimeerd over hoe hij de papegaai rolschaatsen probeert te leren en hoe het dier tegenstribbelt. `Poging mislukt,' aldus Kamphues. Dan stierenvechten in Spanje. `Als een toreador liep ik de ontbijtzaal van het hotel binnen. Iedereen wilde mijn hand schudden. Van het gevecht zelf was maar één minuut bruikbaar. En dan nog ontvingen we na de uitzending stapels boze brieven.'
Daarna vertelt Kamphues over het zwemmen met haaien. `We wilden haaien door een hoepel laten zwemmen.' Het avontuur op de Bahama's liep voor de Nederlandse groep goed af. Een volgende cameraploeg wachtte een ander lot, memoreert de schrijver. `Zij werden door de haaien opgevreten.' Nu, achteraf kan Kamphues zich vinden in de opmerkingen van de bejaarden. `Inderdaad volstrekt onverantwoorde avonturen.'
 |
| Rob Kamphues signeert eigen werk na afloop van de lezing. (Foto: Arjan Reef) |
