In deze rubriek bespreekt Bas Klaver muziek van campusbandjes
Kwaliteit voor een klein publiek
Band: Picture of the Moon
Website: www.pictureofthemoon.net
CD: Ageless Day
Beoordeling: *****
Releasedatum: 1 juni 2007, te koop voor € 10 via de website
Releaseparty: zaterdag 14 april 2007, Atak Enschede
Label: Dark Balance
De band. Nadat in 2001 een paar jongens de grondslag legden voor de band Picture of the Moon, heeft afwisseling behoorlijk huisgehouden in de configuratie. Sinds 2003 bestaat de band uit de huidige selectie van vijf leden, waarvan er drie nog studeren. Michiel Borkent, toetsenist en zanger, studeerde in 2005 af aan de UT: ‘Na een eerste CD in 2004, uitgebracht in eigen beheer, waren we nu toe aan wat serieuzer werk.’ De CD is geproduceerd door Joost van den Broek, toetsenist van de Nederlandse gothicband After Forever. ‘Die kende ik nog van vroeger en van hem heb ik ook les gehad. Daarnaast heeft ons label, Dark Balance, ons erg geholpen om deze CD uit te brengen.’ Het resultaat: Ageless Day.
De muziek. Ze noemen hun muziek meestal progressive metal. De nummers schrijven ze zelf. Saxionstudent en slaggitarist Frans Klaver: ‘Onze drummer, Rudolf Saathof (student WB) en ik componeren meestal de muziek. Michiel is over het algemeen verantwoordelijk voor onze teksten, samen met Rudolf.’ Aio Sander Rhebergen (basgitaar) en BMT-student Sjoerd Kolk (leadgitaar) maken de band compleet
De CD. De CD bevat drie composities, Black Roses, No Break Space en Ageless Day, met een indrukwekkende, totale speellengte van ruim 16 minuten aan eigen werk. De opening van Black Roses laat direct zien waar de band voor staat. Forse metal vermengd met sferische synthesizer en veel verschillende maatwisselingen. De slaggitaar ramt er van begin af aan goed in. De zang klinkt zuiver en de uithalen zijn goed gedoseerd. De kracht van Black Roses schuilt vooral in de rustigere passages (die een beetje doen denken aan de mainstream rock ballads uit de jaren ’80), gevolgd door indrukwekkende keyboard- en gitaarsolo’s. De terugkeer naar het originele thema na de schreeuwende gitaarsolo doet helaas iets af aan de kracht van het nummer.
No Break Space is een wat bombastischere compositie met hier en daar iets snellere secties, die een schimmiger sfeer uitstraalt. De afwisseling tussen grunts en gezongen wanhoop confronteert je met een typisch ‘Als de hemel maar niet op mijn hoofd valt’-gevoel. De lead-gitaar die duidelijker aanwezig is dan bij Black Roses, past goed binnen het geheel. Het nummer had wel iets sneller gemogen en het einde is ietwat abrupt, maar dit past eigenlijk ook wel goed bij de rest het nummer.
Het begin van Ageless Day is het beste te beschrijven als een soort noodoproep. De tekst beschrijft de vraag om hulp bij onoplosbare problemen en de telefoonstem die ‘zijn’ verhaal vertelt, past goed bij dit thema. Naast deze tekstuele expressie bevat Ageless Day verschillende psychedelische solo’s en veel afwisseling, wat het nummer erg interessant maakt om te luisteren.
Conclusie
De muziek op Ageless Day geeft blijk van veel aandacht voor detail en muzikale experimenten. De muziek is duidelijk niet geschikt voor een groot publiek, maar het geheel voelt professioneel en compleet aan. De geluidskwaliteit is erg goed, mede dankzij de professionele productie en de hulp van het label. Dit is absoluut een aanrader voor de liefhebber.
 |
