Misslag nekt Oude Vier op Varsity

De Enschedese Oude Vier. Van links af: Edger Tiemens, Timo Wonnink, Nick Bakker en Simon Glazenborg.

Het warme weer lokt al vroeg in de morgen de eerste roeiliefhebbers naar het Varsity-terrein. Met klapstoeltjes, picknickmanden en plaids komen ze voor een gezellig dagje uit. In de schaduw, onder de bomen langs het water, kijkt het studentikoze publiek toe of en hoe de roeiers zich plaatsen voor de diverse finales.

De voorwedstrijden volgen elkaar snel op. De Oude Vier is het koningsnummer van de Varsity, maar op het Amsterdam-Rijnkanaal strijden ook tal van andere boten om de eer, zoals de dames acht, de lichte acht, de jonge acht en de beginners vier. Aan jargon ontbreekt het niet; aan ambiance evenmin. Supporters met strooien hoedjes met linten flaneren langs het kanaal. Corpsballen in verenigingkledij bespreken fanatiek de roeiresultaten van `hun jongens'. Biertje in de hand, de blik op het water.

Euros komt als laatste over de finish tijdens de finale van de Oude Vier.

De Varsity staat bekend om zijn tradities, klassieke kleding en antieke schepen. `De overnaadse vier, een houten boot, is zo'n klassieker,' zegt Euros-bestuurslid Maarten Leusink. `Het hoort er allemaal bij, net als de strooien hoedjes, wandelstokken en stropdassen.'

Leusink vertelt dat de loting, op de vrijdagavond voor de Varsity, voordelig uitpakte voor Euros. Monter: `Saurus van Maastricht bakt er niks van! Groningen en Wageningen kunnen we ook kloppen. Laga uit Delft wordt lastiger.' Gedoodverfde favorieten Nereus (UvA) en het Rotterdamse Skadi komen tijdens de selectiewedstrijden uit in een andere poule. `Gunstig dus voor Euros.'

De Oude Vier met Edger Tiemens, Simon Glazenborg, Timo Wonnink en Nick Bakker ligt al op het water. Leusink: `Ze varen in ontspannen tempo naar de start bij Culemborg. Van daar is het twee kilometer tot aan de finish hier bij Houten. Ongeveer zeven minuten roeien.' Hij wijst op het water. In de verte schitteren peddels in het zonlicht. `Daar komen ze aan.' Het gaat zoals voorspeld. Euros eindigt als tweede, na Laga. De finaleplek is veilig gesteld. Rustig peddelen de vier heren richting de kade. Ze strijden nog even met Delft wie het eerste aan wal gaat. `Hoort erbij, die rivaliteit,' lacht Glazenborg. Voordat-ie verder praat, moet eerst de boot op het droge. `Het viel wel tegen,' puft Wonnink na. Glazenborg: `Het warme weer is wennen. Onze vierde man, Nick Bakker, had het zwaar te verduren. Vanaf de vierhonderd tot aan de achthonderd meter heeft-ie overgegeven.' Bakker: `Mijn lichaam reageerde totaal verkeerd op de warmte en de inspanning.' Glazenborg vertelt dat ze Laga wilden bijhouden. `Het lukte niet. We waren te haastig, roeiden korte slagen en de boot kwam niet lekker in het ritme. Het gat met Delft werd te groot en het had geen zin meer voluit te gaan. Bovendien waren we al tweede.' Ze zijn trots op de finaleplek, maar teleurgesteld over de wedstrijd zelf. Tiemens: `We kunnen gewoon veel beter. Dat hebben we tijdens trainingen laten zien.' In de finale beloven de vier mannen een échte race te leveren. Tot die tijd verblijven ze in Glazenborgs kamer in Amsterdam. Weg van het water en uit de zon.

Het publiek geniet van het mooie weer.

Na de scheepvaartpauze - het moment waarop wachtende boten hun doorgang vinden op het kanaal - starten de finales. Een `razende reporter' doet verslag vanaf de start en beschrijft de eerste honderd meter. Verslaggevers bij de finish nemen daarna het woord over voor de laatste honderd meter. Een jolige wisselwerking die behalve over het roeien ook over het smeren met zonnebrandcrème en goed drinken gaat. In de finale van de beginnelingen vier zorgt een jonge garde Eurosroeiers voor een stunt. Zij eindigen als eerste. Die prijs is in elk geval binnen.

Een uur later is het de beurt aan de Oude Vier om hetzelfde te doen. De `wanna be corpsvereniging uit de Achterhoek', zoals de verslaggever Euros noemt, verschijnt aan de start naast Laga, Skadi uit Rotterdam, Njord uit Leiden, het Amsterdamse Nereus, Triton uit Utrecht en Aegir uit Groningen. De Grand Finale van de Oude Vier kent vele gewoonten. Zo roeien de deelnemers drie kilometer in plaats van twee, doen er maximaal zeven verenigingen aan mee in plaats van zes en dragen de heren T-shirts in plaats van roeipakken. De winnaars ontvangen gouden prijzen - blikken genoemd - terwijl alle andere finalisten zilver krijgen. Juichende toeschouwers die na afloop het water in plonzen horen er ook bij. De razende reporter waarschuwt dat de roeiers er aan komen. Het is Skadi die voorop ligt. De Rotterdammers weten hun koppositie vast te houden. Euros kan eerst goed meekomen, maar na een misslag zakken de Twentse roeiers weg. Uiteindelijk eindigen ze op de laatste plaats. En de kroegjool - het afsluitende feest van de Varsity - gaat dus naar Rotterdam.

`Het is teleurstellend dat we niet voor een paar andere ploegen zijn geëindigd, maar winnen zat er echt niet in,' blikt Glazenborg de maandagochtend na de Varsity terug. Bakker: `We roeiden beter dan tijdens de voorwedstrijd, maar door een misslag kwamen we niet meer goed in het ritme. We raakten achterop. Erg jammer. Wel vond ik het een mooie ervaring om als derdejaars roeier in het water te liggen naast al die toppers.' Glazenborg: `Op papier zie je welke teams het sterkst zijn. Dan is het eigenlijk al een uitgemaakte zaak. Alleen met een onverwachte wending was winnen mogelijk.' Geen kroegjool in Enschede dit jaar. Wel gloort er hoop aan de horizon. Want wie weet kunnen de roeiers van de beginnelingen vier hun gewonnen zilver ooit omzetten in goud, wanneer ze rijp zijn voor de Oude Vier.