UT-Nieuws ging de straat op, op zoek naar lenende studenten. Die waren er volop te vinden, maar niet iedereen wilde met naam en toenaam vertellen over zijn geld en zijn studieschuld. Uit schaamte, gaf een van hen aan. Uit de andere reacties blijkt dat de studenten niet bang zijn dat een studieschuld hen nog jaren als een soort zwaard van Damocles boven het hoofd blijft hangen. `Met een goede baan moet het makkelijk af te lossen zijn.'
 |
| `Helemaal lekker voel ik me er niet bij' |
Wie: Pieter van Wijngaarden (22)
Studie: telematica, vijfdejaars
Leent: € 500 per maand
`Drie jaar geleden begon ik te lenen met € 200 in de maand, op een gegeven moment werd dat € 400 en nu is het inmiddels al € 500. Ik vraag me zelf ook wel eens af hoe dat heeft kunnen groeien en waar het geld allemaal naartoe gaat. In de eerste paar jaren van mijn studie had ik een bijbaantje. Daar ben ik mee gestopt en daardoor heb ik meer vrije tijd. Dat moet ik echter wel bekopen met een hogere lening.'
`De algemene teneur is dat als je afgestudeerd bent, je de schuld makkelijk kunt aflossen. Toch voel ik me er niet helemaal lekker bij. Ik denk dat ik straks minimaal € 20.000 moet afbetalen. Ik zie dat niet echt als last. Stilzwijgend ga ik ervan uit dat de arbeidsperspectieven goed zijn voor mensen met een technische opleiding. Desondanks belemmert het je wel in je keuzes die je na je studie maakt. Je kunt bijvoorbeeld moeilijker een half jaar gaan reizen en ik zal iets gematigder moeten gaan leven.'
 |
| Meer lenen dan noodzakelijk |
Wie: Elke van der Zanden (21)
Studie: pre-master public safety governance
Leent: € 800 per maand
`Ik heb al een HBO-opleiding gedaan en krijg dus geen studiefinanciering meer. Tijdens die studie woonde ik nog thuis en hoefde ik niet te lenen. Nu leen ik het maximale bedrag per maand. Ik verdien ook nog twintig uur in de week bij in een callcenter. Die € 800 heb ik niet helemaal nodig, het is ook een beetje extra. Ja, dat is een kwestie van gemak. Straks verdien ik toch genoeg om het af te kunnen lossen en ik wil nu ook leuke dingen kunnen doen. Zoals een dagje lekker naar de sauna.'
`Ik denk wel eens na over mijn schulden, maar ik ben niet bang dat me dat blijft achtervolgen. Dat heb je toch ook bij een hypotheek of als je een auto op afbetaling koopt? Ik denk dat ik over een periode van vijftien jaar iets meer dan € 100 per maand moet afbetalen. Doordat ik na het hbo verder ben gaan studeren, groeien mijn kansen op een baan en een mooi salaris. Ik zie het dus wel zonnig in.'
 |
| `Nu werken in plaats van lenen' |
Wie: Arjen Zwerver
Studie: Elektrotechniek, tweedejaars
Leent: € 300 per maand
`Ik denk dat ik ruim € 3000 schuld heb opgebouwd en ik speel nu met de gedachte om te stoppen met lenen. Ik wil het graag bij deze schuld houden. Ik had die lening nodig om mijn rijlessen te kunnen betalen en ik heb daarna een auto gekocht. In de zomer had ik een leuk vakantiebaantje als webdesigner en dat verdiende goed. Ik ben blij dat ik daar na die tijd kon blijven hangen. Het werk doe ik toch ook een beetje met in mijn achterhoofd de gedachte dat ik dan de lening niet meer nodig heb om mijn studie en mijn huur te betalen. En de auto, want die wil ik wel graag houden.'
`Omdat mijn studieschuld dus nauwelijks hoger wordt, zal het afbetalen een makkie zijn. Zeventig euro in de maand moet bij een normaal salaris geen probleem zijn. Je doet er dan misschien wel vijftien jaar over, maar ach, dat is nou eenmaal zo.'
 |
| `Ik schuif het nog wat voor me uit' |
Wie: Minke Sluis (19)
Studie: Gezondheidswetenschappen, tweedejaars
Leent: € 300 per maand
`Omdat ik alles van mijn studie zelf moet betalen, is lenen de enige optie. Ik heb wel voor zes uur in de week een baantje in de Thuiszorg, maar dan nog leen ik het maximale bedrag naast mijn studiefinanciering. Ik zou ook meer kunnen gaan werken, maar dan komt mijn studie in het geding.'
`Ik heb geen idee hoeveel schuld ik straks aan het eind van mijn studie heb, maar ik ben me er wel bewust van dat dat veel is. Heel veel. Ik schuif het nog een beetje voor me uit, maar ik ben er wel mee bezig om mijn studie op tijd af te maken. Zo kan ik het nog een beetje beperken. Echt bang voor die schuld ben ik nou ook weer niet. Op een gegeven moment heb je toch een dusdanig goede baan dat je het gemakkelijk kunt aflossen. Bovendien is het voor een goed doel geweest. Niet voor een auto of zo. Je hebt geïnvesteerd in kennis en daar kun je later nog op bouwen.'
