Vanachter de lege wijnflessen, uitpuilende asbakken en verpulverde pinda's zien we drie lichtelijk beschonken heren na de warme eindejaarsborrel hun veilige vleugel inschuiven. Nog een afzakkertje dan. Ongeremd laten de bestuurders de ingrijpendste gebeurtenissen van het voorbijgevlogen jaar de revue passeren. Ook gaat hun blik troebel naar 2008.Henk: `Come ón, Anne, Keesieh! A last drink! Cheers mate!Anne: `Oké, oké, Henk. Nog eentje dan. Maar echt de áller-, állerlaatste.'Kees: `Eine geht noch, eine geht noch drain'Anne: Wat een party, hè boys?'Henk: `Párty!? Párty!? What a yeeeaaar! Mééénnn!Kees: `Ik zei het al: hét jaar van de mondaine effe op de centies bedrijfsverhoering'Anne: `Nieuw serviescentrum, een innovatieroutekaart, solarrees.'Kees: `Bezuinigingen, bezuinigingen, bezuinigingen.'Anne: `Jes, skyboxies, olé carré en het nano, nano, nano-dinges. Ach, je weet wel, daar achter, bij die koeien.'Henk: `You name it. But we made it, boys!Anne: `Ondanks die Coonen en consorten.'Kees: `Wat je zegt maat, altijd lastig die onafhankelijke kenakkers.'Anne: `Jes. In 2008 wordt het keihard kiezen mannen.'Kees: `Durven én Doen!' Onnieda?Anne: `Schitterende imago-slogan, by the way.'Henk: `Technologie? Gedrag? Gezondheid?Kees: `Of alle drie? Eén voor allen, allen voor één!Anne: `Bravo, Kees. Práchtig profiel.'Henk: `Wat doen we eigenlijk met de faculteiten?Kees: `En de onderzoeksinstituten?Henk: `Wie blijft, wie gaat? Gaan we breed-smal-top?'Anne: `Jes. Wéér reorganiseren, kerels!'Kees: `En wat bezuinigen hier en daar. Dan blijf ik nog even hangen.'Anne: `Jes. Natúúrlijk willen ze állemaal het beste plekje op de campus.'Kees: `Dat wordt weer passen en meten, makker.'Henk: `Snuiven en slikken, eeh schuiven en schikken.'Anne: `Niks nieuws dus, maar wel amitieus.'Henk: `Same old, same old, Anne.'Anne: `Wat bazel je toch steeds in het Engels, Henk?'Henk: `Internationalisering, Anne. Internationalisering. Denk gróót!'Kees: `Vin ik ook. Nog eentje dan?
Afzakkertje
Poen
Wat stonden ze te glimmen en te stralen, die veertig laureaten van de UT. Afgelopen maandag werden ze `gehuldigd' door het college van bestuur. Een hapje, een drankje, een bloemetje en een flesje wijn. En wat een poen stond daar bij elkaar! De een was goed voor 500 euro, een ander voor 2500 en dan had je ook een paar klappers van 600.000. Bij elkaar was het clubje toch al snel een paar miljoen waard. Ze kwamen nog net niet in limo's voorrijden, maar het had gekund.
Nieuwsgierig als we zijn, informeerden we hier en daar - langs onze neus weg uiteraard - waar de centen gebleven waren. Nieuw laptopje? Eindelijk dat zwembadje? Lekker weekendje Parijs? Interessant beleggingsprojectje? Of toch die fijne Apple Mp3 speler? Niets van dat al. Ze gunden zich nog niet eens een nieuw paar schoenen! De euro's stonden lekker op de bank. Om een beetje rente over te vangen. Ongelooflijk. 500 euro? Dat is een collegejaar lang, elke dag, Theatersnacks als lunch. 2500 euro? Daarvoor kun je een hele gave band huren om je flatfeest op te pimpen. 10.000 euro? De Sintelbaan kan vervangen worden door een superhippe trainingsbaan. 600.000? UReka zou het kunnen gebruiken om CC af te kopen, een onafhankelijk voorzitter te financieren en daarbovenop een groot champagnefeest om de overwinning in deze principekwestie te vieren. Vervolgens een cruisevakantie met alle leden naar Malta, om een beetje bij te komen. En van de overgebleven centen een paar nieuwe pc's in de bieb. En misschien is een overkapte ski-hal, als lokkertje voor zwevende kiezers, ook een serieus te overwegen optie. Die grote klappers, die hebben we dus uitgenodigd voor het kerstdiner bij ons thuis. We gaan ze heerlijk verwennen. Want je weet maar nooit.
With the magazine ROOTS we want to connect students and companies. We do this by bringing stories of starters on the labor market. They talk about living and working in the region. We also publish advertorials. In this way, companies come into the spotlight of students and students get an idea of the life that awaits them and what opportunities there are in the region.
