De Zuidplaspolder

| Redactie

Studie: civiele techniekProject: inrichten van de Zuidplaspolder voor 2030Jaar: B3Studiepunten: 8 ECCijfer: 8 Het projectteam, van links af: Luuk Frons, Frank Aarns, Marieke Hietbrink en Arjan Zeekant. (Foto: Gijs van Ouwerkerk) Bij veel studies aan de UT worden studenten `gewoon' zelf aan het werk gezet, met minimale begeleiding van de docenten. Projectgestuurd onderwijs heet dat dan. Het komt

Studie: civiele techniek
Project: inrichten van de Zuidplaspolder voor 2030
Jaar: B3
Studiepunten: 8 EC
Cijfer: 8

Hjalmar Haagsman

Het projectteam, van links af: Luuk Frons, Frank Aarns, Marieke Hietbrink en Arjan Zeekant.
(Foto: Gijs van Ouwerkerk)

Bij veel studies aan de UT worden studenten `gewoon' zelf aan het werk gezet, met minimale begeleiding van de docenten. Projectgestuurd onderwijs heet dat dan. Het komt aan op de zelfredzaamheid van de studenten. Wat spelen zij zoal op eigen houtje klaar?

Om de immer uitdijende Randstad ruimte te bieden zijn er grootse plannen in uitvoering voor de Zuidplaspolder, gelegen in de driehoek Rotterdam, Zoetermeer en Gouda. Aan de studenten werd gevraagd om met oplossingen te komen voor de problemen bij bouw, verkeer en watermanagement in dit gebied. Om dit te realiseren, moesten de studenten alle kennis van hun eerdere studiejaren bijeenschrapen en toepassen.

Frank en Luuk werden de experts op het gebied van bouwen op en om het water, Marieke probeerde het verkeer in goede banen te leiden, Arjan zocht een mooie plek voor al het water. De Zuidplaspolder, het diepste punt van Nederland, wordt onder water gezet als de rivieren bij hevige regen dreigen te overstromen.

Arjan berekende met matlab hoe hoog en waar het water zou komen. Dat gebruikte Luuk om een ruimtelijke planning te maken. Arjan: `Maar ik hield dan weer rekening met de technische specificaties van de huizen van Frank, om te voorkomen dat ze bij de eerste de beste golf uit elkaar vielen.' Luuk: `En ik kon ook niet zomaar een ruimtelijk plan maken zonder de verkeersplannen van Marieke erbij te halen'.

Om goed te kunnen overleggen, zaten ze dan ook volle dagen bij elkaar in het projecthok. Marieke: `Het was maar goed dat we allemaal laptops hadden. Behalve Frank dan.'

Frank, die opgescheept zat met een antieke laptop zonder internet, kneep er halverwege de opdracht zelfs twee weken tussenuit voor een militaire opleiding. Legt uit: `Dit wilde ik graag doen en ik had de groep ook van tevoren al gewaarschuwd. Ik dacht dat ik dat werk later wel in kon halen, maar dat viel vies tegen, zeker omdat ik ook nog in de studiereiscommissie zat. Ik voelde me schuldig. Ik heb er - terecht - één punt aftrek voor gekregen.' De vier studenten zijn al vrienden vanaf het eerste jaar. `Het groepsgevoel liep er niet te veel deuken van op.' In de uiteindelijke beoordeling wordt vooral het verslag gewaardeerd, vertelt het viertal: het is helder en in eigen woorden geschreven. Qua bouw en watermanagement was het vooral een kwestie van goed en veel rekenen, maar bij het verkeer waren ook creatieve oplossingen nodig. Marieke: `Om files op de snelweg te voorkomen, moet vooral het invoegen soepel gaan. Met het oog daarop hebben we dynamische belijning ontwikkeld op een langere invoegstrook, die groen oplicht daar waar je mag invoegen en rood waar dat niet mag.'

Wat heeft de groep eigenlijk geleerd van dit project? Luuk: `Het lastigst is toch die verslaglegging. Als je daar niet op tijd mee begint, verlies je al heel snel het overzicht van wat je gedaan hebt. Bovendien was de ruimte heel beperkt: alles van die acht weken moesten we in dertig pagina's samenvatten.' Marieke: `De bijlage van het verslag was tachtig pagina's, dat wel.' Frank: `We hadden beter vanaf het begin van het project een inhoudsopgave kunnen maken. Dan wisten waar we in het verslag naar toe gingen werken.'

Ook de goede sfeer en een constante interesse voor elkaar was belangrijk. Marieke: `Ik hoefde geen tussenverslagen in te leveren, maar Arjan en Frank kregen bij hun berekeningen om de zoveel tijd feedback van een docent. Daar hebben wij hen mee geholpen. Aan de andere kant hielpen ze mij weer om mijn verhaal op één lijn te houden met de tussenverslagen.' Frank `Op die manier kun je echt kritisch blijven op je eigen project.'

Het daadwerkelijke project in de Zuidplaspolder is al in volle gang. Deze case zal er weinig invloed op hebben. Het betekent niet dat de groep haar verslag gewoon kon overschrijven van de bestaande plannen. Luuk: `Dan gaat het natuurlijk om honderden pagina's, dat kun je niet zomaar bevatten. En je wilt toch voornamelijk leren om het zélf te doen. Maar als je zelf een idee hebt wat zij niet gaan realiseren, ga je toch even langer nadenken.'

Ondanks hun creatieve oplossingen wil geen van de groepsleden verder in het verkeer. Arjan gaat richting watermanagement en de rest wil in de master aan de slag met solide gebouwen. `Wij zijn echte bouwmensen.'

Korte opleiding tot reservist
Aan het eind van het VWO wilde Frank Aarns eigenlijk beroepsmilitair worden, maar een voltijdse baan in die sector zag hij niet zitten. Daarom koos hij voor de korte opleiding tot nationaal reservist. Dat is een soort parttime militair, die in geval van grote calamiteiten kan worden ingezet. Om nationaal reservist te worden onderga je eerst een psychologische test en een medische keuring. Daarna volgt de AMO, de algemene militaire opleiding. Die duurt voor nationaal reservisten twee weken. In snel tempo krijgt de kandidaat de elementaire beginselen van het krijgsbedrijf aangereikt. Hoofdaspecten in de bliksemopleiding: het wapen, de exercitie (zoals marcheren), het handelen bij zogenaamde NBC-aanvallen (afkorting voor nucleair, biologisch en chemisch), de stormbaan en de klimtoren. Daarnaast: het bivak, de verkenning en de radioverbinding. De training deed Frank in het eerste kwartiel. Daardoor liep hij een achterstand op in het projectwerk.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.