Kanopolo is geen doorsnee sport. Het is een mix tussen waterpolo, kanoën en rugby. De vloot van ieder team bestaat uit een armada van vijf eenpersoonskano’s. Op het water kan het er ruig aan toegaan. Veel (of beter: zo’n beetje alles) is toegestaan. Niet voor niets dragen de kanopoloërs een helm en een zwemvest. Het doel van het spel is om de bal in het net van de tegenstander te gooien, dat twee meter boven het water hangt.
Hoewel kanopolo met enkele honderden beoefenaars een kleine sport is in Nederland, groeit het aantal gestaag. Ook DKV Euros mocht dit jaar weer 25 nieuwe leden verwelkomen op het watercomplex aan de Auke Vleerstraat. Voor een vereniging met een totaal van vijftig leden is dat lang niet gek. Een deel van de nieuwelingen toog afgelopen zaterdag af naar Deventer voor het Oost-Nederlands Kampioenschap kanopolo. De Roemeense UT-studente Denisa Licu was een van hen.
Wat was het precies voor toernooi?
‘Het is een toernooi voor kanopolo-teams uit Oost-Nederland. Afgelopen zaterdag speelden de beginners. Er was een poule voor de échte beginners, die bijna voor het eerst in een boot zaten, en een poule voor de wat meer gevorderden. In beide competities deden vier teams mee. In het toernooi speelt elk team éénmaal tegen elk ander team. Wij speelden dus drie wedstrijden.’
Hoe is het gegaan?
‘We zijn met ons team bij de beginners uiteindelijk derde geworden. Voor ons was winnen niet het belangrijkste, hoe gek dat misschien ook klinkt. Zoals gezegd, we speelden met beginners. De meesten moesten vooral wennen aan de boot en peddel, de bal en de regels van het spel. Het draaide zaterdag vooral om lol trappen en het kennismaken met een nieuwe sport.’
Was het ook jouw eerste keer kanopolo?
‘Zo’n beetje wel, ja. Ik ben al vier jaar lid bij D.K.V. Euros. We bieden als vereniging namelijk ook andere kanosporten aan, zoals flatwater kayaking en whitewater kayaking. Deze twee disciplines beoefen ik al vier jaar bij Euros, maar kanopolo doe ik dit jaar voor het eerst. Ook voor mij was het even wennen: het besturen van de kano en tegelijkertijd de strijd om de bal met de tegenstander.’
Hoe waren de omstandigheden?
‘Het weer was niet al te best. Gelukkig speelden we onze wedstrijden net voordat de regen losbarstte. Bovendien dragen we tijdens het kanoën een beschermend pak. Echt koud was het daarom niet. Bijna iedereen was enthousiast na afloop. De meesten gaan zeker door met kanopolo in de toekomst.’
Iets anders. Nemen jullie als vereniging nog extra coronamaatregelen?
‘We houden onze natuurlijk aan de geldende maatregelen. Bij kanopolo komen de boten best dicht bij elkaar. Anderhalve meter afstand is dan lastig. Net als bij andere contactsporten mogen we tijdens het kanopoloën dichter bij elkaar komen. Bij de overige kanodisciplines is het vrij eenvoudig om afstand te bewaren. In een kano kun je bij wijze van spreken tien kilometer afstand houden op het water.’
Archiefbeeld van de Euros-armada (foto: Arjan Reef)
