‘Thuis is het lastig om voor jezelf te zorgen’

| Rik Visschedijk

Ons ritme ligt tijdelijk overhoop. Niet langer onze dagelijkse wandeling, fietstocht of autorit naar de campus, maar thuiswerken. Hoe bevalt het werken vanuit de geïmproviseerde werkplek en welke tips kunnen we delen? Rian Haarman, docent professioneel gedrag bij Technical Medicine, kan thuis de tijd beter indelen, maar hoort van haar dochter dat ze een andere baan moet zoeken.

Hoe bevalt het thuiswerken?

‘Het heeft zo z’n voordelen. Normaal gesproken kom ik half zes, zes uur thuis. Met twee dochters van 9 en 11 jaar is het dan een rennen en vliegen om alles voor elkaar te maken. Eten, van en naar de sport. Tot 21 uur is het een drukte. Nu ik thuis werk, heb ik een betere balans en dat geeft rust. Niet dat ik minder werk, integendeel. Maar het voelt minder druk omdat ik tussendoor ook dingen met en voor het gezin doe. In de avonduren haal ik dat weer ruimschoots in.’

‘De kinderen beleven dat trouwens helemaal niet zo. Zij vinden dat ik altijd maar boven aan het werk ben. De jongste vroeg: waarom ga je niet in de supermarkt werken? Dat ik dan ook van huis ben, maakte niet echt indruk, geloof ik.’

Is je werk goed op afstand te doen?

‘Het gaat, maar daar is ook alles mee gezegd. Ik begeleid studenten bij hun professionele ontwikkeling, bijvoorbeeld hoe ze patiëntgesprekken voeren. En ik begeleid de masterstudenten bij hun stage. Dat doe ik normaal in kleine groepen en het persoonlijke contact is zo belangrijk. Als ik inlog en zie vijftien postzegels, dan ben ik toch vooral aan het zenden. Je ziet niet of iemand inzakt, of er niet bij is. Ik hoop dat we snel weer in groepjes samen kunnen komen op de campus. Maar er zijn ook voordelen. Het vergaderen gaat bijvoorbeeld een stuk efficiënter. We kunnen leren van deze periode.’

Hoe gaan jullie om met de coronamaatregelen?

‘Best wel streng. De eerste tijd waren we zoveel mogelijk binnen, de kinderen ook. Maar dat was niet echt houdbaar. Na een tijdje mochten ze weer buiten spelen. Mijn schoonvader overleed onlangs. Niet aan de gevolgen van corona, maar toen hadden we behoefte aan echt contact. Je wil toch je verhaal vertellen aan je vrienden om zo het overlijden een plek te geven. Dat deden we, in de tuin, op afstand. Bij de crematie waren maar een paar mensen. Dat was pittig.’

Hoe hou je het ritme er in?

‘Dat gaat best goed. We staan op de normale tijd op en ontbijten samen. We bedachten spelletjes, om deze dagen leuker te maken. Zo hielden we een smoothie-wedstrijd, degene die de lekkerste maakte bij het ontbijt, won. Hetzelfde met het avondeten. De kinderen maakten hun eigen planning voor de dag en daar hielden we ons zoveel mogelijk aan. Dus om 10 uur fruit, 12 uur lunch. Als ik geen afspraken of college had, deed ik daaraan mee.’

Heb je een rustige plek ingericht voor het werk?

‘Ik zit boven, uit de drukte. Mijn man werkt in het MST en was ook thuis. We ontdekten al snel dat met z’n alleen aan de keukentafel werken, geen goed idee is. Boven zit ik gewoon achter mijn laptop aan een tafel en keukenstoel. Ik moet wel wat beter voor mezelf zorgen, merk ik. Laatst had ik al wat pijn in de nek. Misschien moet ik toch mijn bureaustoel van de campus ophalen. Op mijn nieuwe Apple Watch heb ik een app, die me herinnert dat ik even moet bewegen. Maar daar luister ik niet altijd even goed naar.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.