‘We letten een beetje op elkaar’

| Rik Visschedijk

Ons ritme ligt tijdelijk overhoop. Niet langer onze dagelijkse wandeling, fietstocht of autorit naar de campus, maar thuiswerken. Hoe bevalt het werken vanuit de geïmproviseerde werkplek en welke tips kunnen we delen? Secretaresse Carla Weber – van der Ploeg (faculteit TNW) maakte de digitale omslag snel, ze volgt zelfs haar Zumbalessen online.

Photo by: de huisgenoten

Hoe bevalt de werksituatie thuis?

‘Ik moet mijn draai vinden, maar het gaat goed. In de eerste dagen ben je op zoek: hoe gaan we vergaderen, welke applicatie gebruiken we? Ik ben secretaresse in de Laser Physics and Nonlinear Optics-groep van hoogleraar Klaus Boller en daarnaast een paar uur bij het Female Faculty Network (FFNT). In onze vakgroep gebruiken we Zoom, bij het FFNT is dat Teams. Het is in ‘t begin een beetje zoeken hoe het allemaal werkt, maar dat gaat nu prima.’

‘Wel mis ik het contact met de collega’s. En dan in het bijzonder met onze jonge buitenlandse medewerkers. Ik maak me toch zorgen om ze. Zij zijn hier vaak alleen, hebben niet echt een vangnet. Het is fijn om te zien dat de collega’s in de vakgroep daar oog voor hebben, we letten een beetje op elkaar. Voor mij is dat gelukkig anders. Hier in Enschede werkt mijn man op zolder en mijn dochters, een tweeling van veertien jaar, krijgen online les. Eenzaamheid krijgt hier geen kans.’

Waar werk je, hoe heb je de thuiswerkplek ingericht?

‘Ik zit aan de eetkamertafel, met een mooi uitzicht op de tuin. Mijn dochters gamen graag en hebben daarvoor de meest moderne spullen, dus kon ik een oude headset krijgen. Toen we naar de campus mochten om spullen op te halen, heb ik mijn laptopstandaard meegenomen. En ik had nog een muis en toetsenbord, dus ik zit hier prima. We hebben genoeg ruimte in huis. We verbouwden vorig jaar de zolder en daar is een mooie werkplek voor mijn man, die in de ICT zit. De dochters werken op hun kamer.’

Het thuiswerken gaat nog wel even duren. Vervelend of leuk?

‘Ik hoop dat we snel weer wat meer kunnen en mogen doen. In mijn groep werken onderzoekers die het laboratorium nodig hebben voor hun experimenten. Dat ligt nu goeddeels stil. En ik mis het contact met de collega’s. Het is met dit digitaal werken zoeken naar een goede balans. Je wil de privacy van collega’s respecteren, dus ik bel niet steeds. Maar alles via e-mail doen, maakt het ook zo onpersoonlijk. Ik vind het trouwens wel fijn dat ik bij de vergaderingen van de vakgroep zit. Normaal doe ik daar niet aan mee, maar bij de videoconferenties wel. Dan zie ik iedereen even.’

‘Ik heb nu nog wel wat te doen. En als het werk een keer opdroogt, dan ga ik met klussen bezig die al en tijdje liggen. Voor mijn vakgroep willen we een nieuwe website en voor het FFNT een nieuwe LinkedIn-site inrichten, daar kan ik me straks mooi op concentreren.’

Kun je een beetje dagelijks ritme houden?

‘Dat gaat heel aardig. Maar ik merk wel dat je door het thuiswerken de neiging hebt om wat langer achter de computer te zitten. Daar probeer ik op te letten. Sociale activiteiten zijn afgelast en die mis ik. Zo zou ik competitie spelen met een nieuw tennisteam, dat gaat natuurlijk niet door. Daarom heb ik het hardlopen weer opgepakt, zo’n drie keer per week loop ik een rondje. De dochters ook. En we maken mooie wandelingen op plekken die niet druk zijn. Alleen binnen zitten, dat is niet goed.’

‘Daarnaast doe ik al een paar jaar aan Zumba. Dat doen we nu digitaal, en het is hartstikke leuk. Ik schuif de meubels in de woonkamer aan de kant en log in. Maar je hoort wel eens mensen die compleet nieuwe hobby’s oppakken in deze dagen, omdat er veel tijd is gekomen. Dat heb ik helemaal niet. Het is eerder drukker. Onze hulp in de huishouding komt nu niet, dus mijn takenlijst in huis is alleen maar langer geworden. Al met al redden we ons prima, maar ik kijk uit naar de dag dat ik weer het dagelijkse fietstochtje naar de campus kan maken en alles weer normaal is.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.