Persvrijheid op de UT, hoe zit dat?
U-Today krijgt net zoals andere eenheden op de UT een jaarlijks budget voor haar bedrijfsvoering. Maar dat betekent niet dat we daarmee ‘his master’s voice’ zijn. Sterker nog: middels een redactiestatuut en een redactieraad is onze onafhankelijkheid geregeld. En dat betekent dus dat wij onze eigen journalistieke keuzes mogen maken als het gaat om het informeren van de UT-gemeenschap.
Hoe kan het dat U-Today kritisch mag zijn, terwijl ze ook door de universiteit betaald wordt?
Het is het spanningsveld waarbinnen een onafhankelijk universiteitsblad moet opereren. Je bent niet de stem van de universiteit, maar er wel aan verbonden, zo zei ooit collega-hoofdredacteur Ries Agterberg van DUB. Een universiteitsmedium is er in de eerste plaats voor de studenten en medewerkers van de universiteit. Bij elk verhaal dat U-Today publiceert vragen wij ons af wat de relevantie is voor de student of medewerker. Het draait dus niet om de vraag wat de universiteit wil vertellen.
Best goed geregeld dus tussen U-Today en de UT, die onafhankelijkheid?
Gelukkig wel, en dat koesteren wij. Maar, waakzaam zijn we ook. Bijvoorbeeld als er nieuwe collegeleden komen, die toch weer net iets anders aankijken tegen onafhankelijkheid van pers binnen een universitaire instelling. Waakzaam zijn we ook als er druk op ons wordt uitgeoefend om artikelen aan te passen of te verwijderen, of als er mensen zijn die stellen ‘dat we toch ook door de UT betaald worden?’ Of, ‘dat we niet van die zure stukjes moeten schrijven, want wij willen toch ook alleen het beste voor de UT?’
Hoe zet dat de onafhankelijkheid dan onder druk?
Dat uit zich dus in subtielere vormen, en komt vaak uit andere lagen van de UT-gemeenschap dan die van het college van bestuur. Er is namelijk wel sprake van steeds meer bemoeienis vanuit de UT-gemeenschap met wat en hoe U-Today haar verhalen publiceert. Het is een tendens die gepaard gaat met de financiële tegenwind, de teruglopende instroomcijfers en de onzekere politieke toekomst. Sommige personen willen niet dat de UT in een ‘verkeerd daglicht’ komt te staan, er moet vooral ‘positief nieuws’ naar buiten komen. Het zit ook in andere subtiele vormen, zoals (het gebrek aan) toegankelijkheid van informatie, vertrouwelijke documenten en beslissingen die achter gesloten deuren genomen worden.
Hoe los je zoiets op?
‘We proberen veel uit te leggen over waarom en hoe wij ons werk doen. Dat deden we al eerder via de serie Uitgelicht, maar we zijn er ons van bewust dat we dit moeten blijven herhalen. We zullen het ongetwijfeld niet altijd met elkaar eens zijn, maar zijn het aan onze stand verplicht om uit te leggen waarom we doen wat we doen. Wat we niet doen: harde, op de persoon gerichte discussies aangaan of ons laten intimideren. Maar we staan altijd open voor een goed gesprek.
Bovenstaande artikel is een compilatie uit meerdere afleveringen van de serie Uitgelicht.
Het jaarlijkse rapport over persvrijheid wereldwijd en de positie van Nederland lees je hier.
