Als donderslag bij donkere hemel struikelde het kabinet deze week over dezelfde steen als het vorige. Mijn standpunt omtrent deze rabiate asielpaniekzaaierij moge duidelijk zijn: in de vijf fases van rouw was ik maandag om 09:16 al bij aanvaarding. In het krappe jaar dat het kabinet zat, hebben ze het voor elkaar gekregen niks voor elkaar te krijgen.
Behalve bij het ons aller geliefde onderwijs, waar Den Haag telkens wel erg dichtbij kwam. Hoewel ik vaak van leer ben getrokken tegen minister Bruins, moet ik het hem nageven: hij is productief geweest. Hebben wij weer. Doe mij dan toch echt maar een Faber. Die had het bij een voorstel gelaten om bij de ingangen van de campus bordjes op te hangen met de boodschap ‘Hier steken we uw diploma in de fik’.
Als voorbeeldig afstudeerder schiet ik nu in een onderzoeksreflex: tijd voor een systematisch literatuuronderzoek. Mijn zoekmachine bij voorkeur, de U-Todayzoekfunctie, levert een welig beeld op van een krap jaar aan dor en destructief beleid. Inclusiecriterium: ‘Eppo’, wat een heerlijk uniquely identifying voornaam blijkt. Exclusiecriterium: ‘Bruins’, naar goed voorbeeld van het migratiebeleid van kabinet Schik Doof I.
De aanstelling begon nog hoopvol, met Bruins die voor nobele zaken als geesteswetenschappen, sociale wetenschappen en interdisciplinair onderzoek al ‘lansen had gebroken’. Dat lijkt me een dure hobby, maar die kapotte lansen zouden betaald kunnen worden door Bruins’ eerste maatregel: de langstudeerboete. Een leuke opmaat voor zijn gemankeerd paradepaardje, de miljardenbezuiningen, waarbij hij wel stelde dat de werkdruk op universiteiten omlaag moet. In het daglicht van een lagere werkdruk, is het weren van studenten natuurlijk niet zo gek bedacht. In elk ander daglicht schemert de xenofobie gewoon door.
Dan waren er nog de lukrake missers die Bruins de wereld inslingerde: Jan én alleman preventief screenen bij aanstelling of studie bij een ‘gevoelig’ vakgebied, en een fijne regeling omtrent studentensport- en cultuur om zeep helpen. Het is en blijft ongelooflijk dat een daadwerkelijk übercompetente wetenschapper en bestuurder zich besmeurd heeft met de drek van dit boevenkabinet.
Maar goed, het is dus voorbij. Het is verleidelijk om te denken dat het vanaf hier alleen maar beter kan worden. Helaas wordt hard werken voor beleid – ook al is het zo vuil als bovenstaand literatuuronderzoek aantoont – niet gewaardeerd door de kiezer. De enige partij die er blijk van gaf ergens heen te willen, wordt daarvoor afgestraft. De VVD wordt voor haar opportunistische samenwerking met Wilders beloond met een even stabiele politieke hegemonie als altijd.
En de PVV, die zich nog het meest heeft gedragen als een projectgenoot die de hele module geen ruk uitvoert, en dan eruit stapt zodra hem wordt verweten dat ‘ie niks oplevert… Die staat nog steeds bovenaan in de peilingen. Nederland campagneland is alweer op volle toeren, waarbij het te hopen is dat het een keer over wat anders mag gaan dan asielzoekers. De zoekterm ‘Trump’ levert alvast een inkijkje in wat nog een kabinet of twee van dit kaliber het onderwijs kan brengen.
