Stemmen

| Femke Nijboer

De dagen van UT-wetenschappers zijn propvol, de werkdruk is hoog. En dan moet er vandaag ook nog gestemd worden. Gelukkig vond onze columnist Femke Nijboer tijd om haar UT-collega’s van stemadvies te voorzien.

Photo by: AJF

De to-dolijst is lang en de dag kort. De evaluatie van het onderzoek in het eerste jaar van Lara, ‘mijn’ promovendus, is morgenochtend en ik moet haar voortgangsrapport nog lezen. De pizza’s voor de kinderen moeten in de oven. De was moet uit de wasmachine voordat hij zo gaat stinken dat ik hem nóg een keer moet draaien. De opdrachtgevers van de studenten in mijn projectvak wachten op hun wekelijkse update, want de laatste update was in week één. Het is nu week vijf. Hoezo kondigde ik een wekelijkse update aan? De column voor U-Today moet geschreven. Zijn er alweer twee weken voorbij? En, stemmen. Ergens tussen nu en woensdagavond moet ik een stembureau vinden. 

Sterker nog, tussen nu en woensdagavond moet ik eindelijk uitmaken op welke partij ik stem. Vol goede moed stemde ik afgelopen maandagavond af op het slotdebat georganiseerd door 1Twente, welke te volgen was via radio, YouTube en ook op je tv (kijk ‘m hier terug). Nu weet ik dat mijn collega’s allemaal overuren draaien en geen tijd hebben hun politieke voorkeur te bepalen en ook mijn studenten zijn druk. Ik zal aan het eind van de column de oneliners van het slotdebat samenvatten in twee of drie woorden. Handig voor gestreste docenten die op het toilet in Carré even snel hun stemkeuze willen bepalen.

Eerst de setting van het debat schetsen. Je zag meteen dat het een regionale uitzending was. De kleuren waren flets, de camera zwenkte soms van rechts naar links en raakte daarbij één keer zelfs bijna het hoofd van een man die haastig en gebukt van links naar rechts rende. De microfoons deden het soms niet en de presentatie (en regie?) lag helemaal in handen van mannen. De enige vrouwen die mochten presenteren hielden de sociale media in te gaten of mochten de jongeren – op een schijnbaar apart podium achteraf – wat vragen stellen. De kandidaat-raadsleden zaten op een tribune en werden in koppels naar voren gehaald om over Enschedese thema’s te debatteren: veiligheid, grote moskee ja of nee, energiearmoede, armoede überhaupt, de fietstunnel op Zuid-West.

Jongerenthema’s? Thema’s relevant voor studenten? Mwah, weinig gehoord. Als ik met de bril op van psycholoog en kwalitatief onderzoeker naar de debatten keek, moest ik vaststellen dat er nogal verschil zit in de communicatie- en debatstijl van sommige raadsleden. Neem het vuurwerk-debat tussen Bart Peter Weems (GroenLinks) en Hidde Heutink (PVV). Heutink leek een soort mini-me van Geert Wilders. Ik vermoed dat hij filmpjes van Wilders voor het slapen heeft nagespeeld in zijn slaapkamer. Geen schande overigens. Ikzelf doe regelmatig scenes van Uma Thurman. Dan slacht ik zogenaamd de Crazy 88 af: huurmoordenaars in Kill Bill, reviewers in mijn wereld. Weems leunde relaxed, bijna nonchalant, op een bartafel alsof hij in de Beiaard stond en legde uit waarom de hang-Enschede-vol-met-camera-plannen van de PVV nogal naïef waren. Heutink kwam niet verder dan: ‘Hoeveel schietpartijen laat Groenlinks nog toe? Hoeveel autobranden laat GroenLinks toe voordat ze eindelijk overgaan tot cameratoezicht?’ Ik heb bijna twee-en-een-half uur ademloos gekeken naar onze lokale politici.

Voor collega’s die net als ik veel overuren maken ga ik een samenvatting van de oneliners geven:

  • Partij van de Dieren: Meer ecologische groei
  • Verbindend Enschede: Minder verbinding
  • Link: Meer respect voor grondwet
  • Democratisch Platform Enschede: Meer recht van de sterksten
  • PVV: Meer mensen oppakken
  • GroenLinks: Meer preventie
  • FvD: Minder
  • Volt: Meer redelijkheid
  • Lijst 12: Minder gemeenteraad
  • Lijst 16: Meer bottom-up politiek
  • Partij van de Arbeid: Meer betaalbare woningen
  • VVD: Meer
  • CDA: Meer smoesjes voor gebrek aan menselijke maat
  • Enschede anders: Minder gezwabber door overheid
  • ChristenUnie: Meer netheid
  • SP: Meer gemak voor de burger
  • BBE: Meer realiteitszin
  • D66: Minder verstoppertje spelen

Ter transparantie deel ik mijn beoordelingscriteria voor gemeenteraadsleden: ik zie graag redelijkheid, coherent gedrag, humor en bereidheid tot samenwerken. En ik wil geen fascisten en racisten in de raad. Uiteindelijk is met name dat laatste een bepalend criterium voor mij. Stem geen fascisten in de raad.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.