‘Ook al spreek je niet dezelfde taal, je kunt samen muziek maken’

| Rense Kuipers

We werken bijna iedere dag met ze samen, maar hoe goed kennen we de collega’s nu echt? U-Today is benieuwd naar de persoonlijke verhalen achter het ondersteunend- en beheerspersoneel en zet ze in deze rubriek ‘On the spot’. In deze aflevering: Jan-Willem van ’t Klooster (37), managing director van het BMS Lab.

Hoe lang ben je al werkzaam aan de UT?

‘Ik ben sinds vier jaar hoofd van het BMS Lab, maar ik loop al zo’n twintig jaar rond op de campus. Ik heb hier telematica gestudeerd, ben hier gepromoveerd en heb een lerarenopleiding informatica gedaan. Hoewel ik in de tussentijd ook banen had bij de Healthcare afdeling van Nedap, Roessingh Research & Development en lesgaf, ben ik nooit écht weggegaan van de campus. Ik gaf altijd tussendoor nog wel gastcolleges bijvoorbeeld.’

Wat is het mooie aan je functie?

‘Naast alle state-of-the-art faciliteiten hier en een hecht team aan collega’s – echte aanpakkers, zonder meer de veelzijdigheid. Ik ben ook niet echt een klassieke OBP’er, omdat ik ook vaak genoeg betrokken ben bij onderzoek. Die veelzijdigheid komt ook terug in het lab – of labs kan ik beter zeggen. We hebben namelijk elf labruimtes hier en met onze ExperiVan een rijdend lab. We proberen een katalysator te zijn tussen de sociale wetenschappen en technologie.’

Wat voor jou de mooiste plek op de campus is, is dan eigenlijk een overbodige vraag?

‘Klopt. We draaien hier 250 projecten per jaar, van bacheloropdrachten en de uitleen van apparatuur tot grote mensgebonden onderzoeksprojecten. Sterker nog, dit is de plek op de campus waar de meeste proefpersonen rondlopen. Dat maakt het gewoon heel gaaf en dynamisch. Vorige week hebben we bijvoorbeeld nog een rijsimulator geopend, waar we onder andere de acceptatie van zelfrijdende auto’s kunnen meten.’

Wat houdt je momenteel bezig?

‘De verdere ontwikkeling van TIIM, de onderzoeksapp die we voor de UT – en daarbuiten – hebben ontwikkeld. Inmiddels is die al gebruikt voor zo’n 3000 studies, maar de ontwikkeling van zo’n app staat natuurlijk niet stil. Daar werken we met een team van tien mensen aan. Daarnaast hebben we net twee grote evenementen achter de rug. Dat gaan we zeker vaker doen.’

Verliefd, verloofd, getrouwd?

‘Getrouwd. We hebben elkaar in Aken ontmoet en wonen nu samen in Enschede met ons zoontje van één, Jonathan. Mijn vrouw studeerde in Heerlen en wilde na een stage bij het Roessingh graag hier komen. Haar familie woont vlakbij Frankfurt, mijn familie in Voorhout, vlak bij Leiden. Enschede ligt enigszins in het midden.’

Wat zijn je hobby’s?

‘Technisch gezien is mijn werk ook een soort hobby. Maar daarnaast hou ik van salsadansen, al heb ik dat een tijdje niet meer gedaan. En ik speel graag gitaar, die staan ook hier in het BMS Lab! Ik kom uit een heel muzikale familie; thuis hadden we meer dan acht piano’s en orgels staan. Waarom dan toch de gitaar? Het is zo’n instrument waar je gewoon rustig bij kan gaan zitten, het kost niet zoveel energie als een blaasinstrument. Toen de Syrische vluchtelingencrisis uitbrak ben ik muziektherapie gaan helpen verzorgen in het AZC in Almelo. Dat is het mooie van muziek. Ook al spreek je niet dezelfde taal, je kunt alsnog samen muziek maken.’

Wat heb je gisteravond gegeten?

‘We zijn uit eten geweest, omdat mijn vrouw 12,5 jaar in dienst was bij het Roessingh. Bij Loetje, in het Volkspark. Dat is eigenlijk wel een van de pareltjes van Enschede. Het was een leuke avond! Jonathan zette de boel op stelten door met een kinderstoel rond te gaan door het restaurant. Thuis eten we bij lange na niet elke dag vlees, maar als je bij Loetje bent, dan eet je natuurlijk een biefstuk.’

Staat er nog iets op je bucketlist?

‘Niet zozeer. Het lijkt me bijvoorbeeld wel een keer tof om een officiële marathon te lopen. Ik heb de afstand al eens gehaald met een trainingsrondje, maar ik hou niet zo van de drukte bij wedstrijden. Of met mijn mountainbike Alpe d’Huez opfietsen – en dan weer afdalen, dat zou ook wel tof zijn. Momenteel bouw ik een schuurtje – een echte Twentse kapschuur – in onze achtertuin, waar een thuiswerkkantoortje komt. Het volgende project moet een camper worden. We zijn eens met een camper naar Zwitserland op vakantie gegaan. Ook om te proefdraaien hoe we het beste de ruimte in de Experivan zouden kunnen benutten.’

Waar kan iemand je ’s nachts voor wakker maken?

‘Door Jonathan moeten we er ’s nachts vaak genoeg uit, haha. Mijn horloge geeft al een tijd lang aan dat ik qua slaap slecht bezig ben.’

Tot slot, wat is het mooiste cadeau dat je ooit hebt gekregen?

‘Ik heb op mijn vijftiende de publieksprijs gewonnen bij een dichtwedstrijd, een pen. Die pen heb – en gebruik – ik nog steeds.’

Kadertekst: het prijswinnende gedicht: ‘Ontsleurd’

jezelf zijn

of liever: worden

op een eiland in papier

 

tot rust gekomen

liggen dromen

maar de deur blijft op een kier

 

zwarte tekens

niets vergeten?

doe het puntje dan maar hier

 

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.