Vannacht zijn voor de drieëndertigste keer de Ig Nobel Prizes uitgereikt. Die gaan naar onderzoek dat je eerst laat lachen en dan doet nadenken. De prijzen zijn een vrolijke variant op de Nobelprijzen.
Er passeerde weer veel wonderlijk onderzoek de revue. Zo schreef een geoloog over het eten van fossielen. Een ander team van wetenschappers onderzocht hoe elektrisch geladen rietjes en eetstokjes de smaak van voedsel veranderen. Weer anderen telden de neusharen van overledenen: zijn dat er evenveel in ieder neusgat?
De ceremonie was opnieuw online en opende met een filmpje aan een Nederlandse sloot. Daar legde de Leidse bioloog Keira Lee Rice uit dat je tijdens de prijsuitreiking alles mocht doen wat je wilde: in je telefoon schreeuwen, iets eten… niemand zou er last van hebben. 'Pak je papieren vliegtuigje er maar bij.' Het gooien van vliegtuigjes is een traditie bij de Ig Nobel Prizes.
De prijs voor het onderwijs ging onder anderen naar de Nederlander Wijnand van Tilburg, die ook echt in Tilburg heeft gestudeerd en in Ierland promoveerde op verveling. Hij werkt nu in Engeland aan de universiteit van Essex.
De onderzoekers bestudeerden onder meer een self-fulfilling prophecy: als studenten denken dat ze zich gaan vervelen, gebeurt dat dan inderdaad vaker? Ja dus. Daarnaast wilden ze weten wat er gebeurt als studenten denken dat hun docenten zich vervelen. Dat blijkt geen stimulerende invloed te hebben.
Van Tilburg en zijn collega’s kregen de prijs virtueel uitgereikt door Martin Chalfie, winnaar van de echte Nobelprijs voor de scheikunde in 2008. De eerste zinnen van de twee bekroonde artikelen vond hij interessant, maar toen is hij afgehaakt, grapte hij.
Overigens is verveling niet altijd slecht, vertelde Van Tilburg aan het begin van de coronapandemie aan universiteitsblad Univers. Wie zich verveelt, wil namelijk iets zinnigs gaan doen en is meer bereid anderen te helpen.
