Na enige vertraging – de consul stond in Hengelo – vond de Oekraïense delegatie haar weg naar de campus. Daar heette rector Thom Palstra hem welkom op de UT. Hij werd daarin vergezeld door een grote groep vrijwilligers van de Stichting Onderwijs Twente Oekraïne (SOTO). Na de wederzijdse beleefdheden en het aansnijden van de taart, daalde het gezelschap af naar de kelder van de Spiegel om daar de opslagruimte van de stichting te bekijken.
Armoede
In de kelder vond het gezelschap een ruimte vol met gebruikte UT-spullen. Computers, schoolborden, stoelen en tafels, allemaal bestemd voor Oekraïense scholen. ‘Ruim twintig jaar geleden zong ik in een Byzantijns koor’, vertelt SOTO-oprichter Jan van Weers. ‘Met ons koor kwamen we regelmatig in Oekraïne. Daar zag ik de armoede. Toen ik met de VUT ging, besloot ik een stichting op te zetten, om de mensen in Oekraïne te helpen.’
Vrachtwagens
De stichting verzorgde uitwisselingen tussen Nederlandse en Oekraïense middelbare scholen en bracht weeskinderen onder in Hengelose gezinnen. Daar zijn ze mee gestopt, maar SOTO stuurt nog altijd vrachtwagens vol UT-spullen naar Oekraïne. Inmiddels zijn ze toe aan het 27ste transport. ‘Komende zaterdag gaan we weer een vrachtwagen inladen’, vertelt de oprichter. ‘Op een van de scholen in Oekraïne is 80 procent van het meubilair afkomstig van de UT.’
Oost-Oekraïne is de afgelopen jaren het strijdtoneel van een gewapend conflict. De hulpverlening van SOTO heeft daar weinig onder te lijden. ‘Wij zitten in het Westen’, vertelt Van Weers. ‘Vergelijk het met de afstand tussen Zuid-Frankrijk en Nederland: als het daar oorlog zou zijn, dan merken wij er in Nederland niets van. Zo is het ook tussen Oost- en West-Oekraïne.’
Na het kijkje in de kelder, vertrok het gezelschap naar Boerderij Bosch voor een receptie. Misschien om het brood met zout aan te snijden, dat SOTO van de Oekraïense delegatie ontving. Als teken van langdurige vriendschap.
