‘Ik wilde graag het onderwijs blijven geven dat ik nu ook verzorg, maar ze hebben mij gezegd dat ze ook zonder mij kunnen’, vertelt Koen van Andel (CTW). Hij mag van zijn leidinggevenden wel nadenken of hij andere colleges wil verzorgen, maar vooralsnog voelt hij daar weinig voor. ‘Dan gaat iemand anders de dingen doen waar ik me de afgelopen jaren helemaal op heb gestort. Dat vind ik jammer. Zakelijk gezien snap ik dat het goedkoper is om met tien in plaats van elf man college te geven. Maar kennelijk heeft niet de doorslag gegeven dat ik extra dingen toevoeg in mijn colleges en veel aandacht besteed aan studenten. Iets waarvoor ik beloond ben met de onderwijsprijs.’
Ook genomineerde Martijn van Velzen (MB) vertrekt, maar hij verlaat de UT uit eigen beweging. ‘Ik kreeg het aanbod om bij een klein adviesbureau in de non-profitsector anders te gaan werken. Mijn keuze is wel ingegeven door de perspectieven die ik op de UT heb om het onderwijs te geven zoals ik dat wil geven. Ik steek veel tijd in het vernieuwen van mijn onderwijs. Daarvoor moet ik weten welke student tegenover me zit. De groepen worden echter steeds groter.’
Ondergeschoven kindje
Met de komst van het nieuwe onderwijsmodel wordt nog meer interactie tussen student en docent verwacht, kreeg Van Velzen te horen. ‘Daar is op zich niets mis mee. Maar daar moet wel ruimte voor worden gecreëerd. Er wordt van mij ook verwacht dat ik publiceer en onderzoekssubsidies binnenhaal. Ik heb me vijf jaar vol enthousiasme op het onderwijs gestort, omdat ik vind dat studenten onze klanten zijn. Altijd komt dan de vraag: maar hoe zit het met je onderzoek? Andersom gebeurt dat niet. Onderwijs lijkt een ondergeschoven kindje.’
De genomineerden van de onderwijsprijs 2011, v.l.n.r.: Koen van Andel, Martijn van Velzen en Ronan van der Zee. Foto: Arjan Reef.
Die indruk heeft ook Van Andel. ‘Ik kreeg het idee dat niet zozeer is gekeken wat ik aan het onderwijs toevoeg, maar dat het vooral een zakelijk punt was. De gezaghebbenden halen wel aan dat het jammer is dat ze een docent van het jaar moeten wegsturen. Maar vervolgens hoor ik niks. Het is een formaliteit om dat te zeggen. Als ze mijn onderwijs ten diepste zouden koesteren, was er een ander besluit genomen.’
Reactie Ed Brinksma
Met het vertrek van twee van de drie genomineerden van de onderwijsprijs, verliest de UT twee van de beste docenten, in ieder geval in de ogen van de studenten. Zij beslissen namelijk jaarlijks wie de titel ‘docent van het jaar’ mag dragen. Rector Ed Brinksma noemt het ‘spijtig’ dat twee goede docenten verdwijnen. Hij constateert echter ook 'dat er op dit moment voormalige onderwijsprijswinnaars zijn die zich volop inzetten voor de overgang naar een nieuw onderwijsmodel'.
Brinksma zegt bovendien bezig te zijn de waardering voor onderwijs beter te verankeren in het beleid. ‘De nieuwe plannen zijn er juist volop op gericht dat onderwijs een duidelijk plaats krijgt in ons bestel. Daar is al veel aan gewerkt en dat zullen we verder verbeteren, bijvoorbeeld door onderwijsprestaties en de waardering daarvoor stelselmatig aan de orde te laten komen in het beoordelingsbeleid en in jaargesprekken.’
