Het is vrijdagmorgen 23 april. Nog acht dagen en dan speelt de regionale trots FC Twente de beslissingswedstrijd om het kampioenschap tegen NAC. Communicatiedeskundige Danny de Vries (35) kijkt er al naar uit. ‘Als de club de titel binnenhaalt dan ontstaat er een gigantisch volksfeest´, vertelt hij in de Prismare Lounge in de wijk Roombeek. ´Er komt een enorme mensenmassa op de been. En niet alleen op de kampioensdag zelf: ook op de dag erna, tijdens de officiële huldiging. Daar komen media op af. Samen met een medewerker van de gemeente begeleid ik de pers. Ik zoek nog een centraal punt, een soort uitvalbasis van waaruit ze alle festiviteiten goed kunnen verslaan. Als iedereen daarna tevreden is, dan denk ik: dat hebben we weer goed gedaan voor Enschede.’
Eenzelfde rol vervult De Vries op 13 mei tijdens de herdenking van de vuurwerkramp. ´Ik ben dus gewoon aan het werk. Dat is de rol die goed bij mij past. Werken is mijn passie. Daar hou ik van.’
Die liefde voor het vak kan hij helemaal kwijt bij zijn eigen communicatiebureau Albers & De Vries Communicatie. Het bureau voor journalistiek en communicatie richtte hij in september 2005 op samen met compagnon Martijn Albers die eveneens toegepaste communicatiewetenschap aan de UT studeerde. Het bedrijf telt inmiddels zeven medewerkers.
´En we gaan verhuizen´, meldt De Vries trots. ´Naar Prismare. Dit gebouw past bij ons. We doen veel op het gebied van buurtcommunicatie en we vinden maatschappelijk verantwoord ondernemen belangrijk. Daar gaat het hier ook om. De inhoud staat bij ons ook centraal. Iets moet kloppen. Er moet een verhaal in zitten. We kunnen overal een nieuw onderkomen bouwen. Maar dat willen we niet. Hier, midden tussen de mensen, dat is Albers & De Vries. Bovendien hebben we een speciale band met deze ontmoetingsplek. We verzorgden de communicatie al vanaf het eerste uur.
‘Het is toch wel gek,’ vervolgt hij, ´dat je tien jaar geleden niets had met deze wijk en dat je nu zo´n band hebt met het nieuwe Roombeek dat je er je werkplek van maakt.´
De Vries is ook secretaris van het stichtingsbestuur voor de Twentse Ambassade: een groot pand in hartje Amsterdam, waar Twentse bedrijven een vaste of flexibele werkplek kunnen betrekken. Het gebouw krijgt een open karakter en wordt het visitekaartje van Twente in de Randstad. ´Ergens in 2011 hopen we te kunnen openen. We krijgen goede signalen van de Amsterdammers. Het klikt.’
Lacht: ´We liggen niet voor niets geografisch op een lijn. Ik vind het heel leuk om zaken te doen in de hoofdstad. Ik kom er vandaan. Vrienden en familie wonen er. Het is vertrouwd. De mensen zijn heel erg open, je hebt snel contact en direct leuke gesprekken.’ Kanttekening: ‘Maar de mentaliteit is heel anders. We zijn hier echt verwend geraakt. De Twentse maatschappij is erg goed. Open, tolerant, het is prettig wonen, mensen groeten elkaar op straat. In Amsterdam is men verbaasd als ik de deur openhoud of iemand vriendelijk hallo zeg. Die SIRE-voorlichting ‘Aardige mensen, hoe gaan we ermee om’, is volgens mij gericht op de Randstad. Die situaties komen in Twente echt niet voor.´
Terug naar 13 mei. Dat hij ´de jongen van de vuurwerkramp is´, verandert nooit meer. ´Dat blijft.’ Ook zijn opnames worden elke maand nog opgevraagd. ´Net had ik de VPRO nog aan de lijn die het materiaal wilde gebruiken.´ En zo rond herdenkingstijd nemen de interviews ook toe. ´Lokale media als Tubantia en RTV Oost hebben zich al gemeld. BNN belde laatst en er kan nog wel wat bijkomen.’ Maar we moeten niet verzanden in herhalingen of agendajournalistiek, vindt de oud-UT’er. Voor hem is het mooi geweest.
´De ramp is en blijft heel belangrijk, maar 2010 vind ik een mooi moment om er een streep onder te zetten. Ik ben een boek aan het schrijven over het tijdperk van 2000 tot nu en de ontwikkeling van de communicatie in die periode.’ De vuurwerkramp markeert volgens De Vries de opkomst van nieuwe media. ´Internet en mobiele telefoons waren er nog maar net. Nu zit de grote massa op Twitter. De kans dat een burger ‘het nieuws’ wordt, is anno 2010 vele malen groter dan tien jaar geleden toen het mij overkwam. Ik denk dat ik best iets kan betekenen voor die mensen.’
Het boek begint met zijn eigen ervaringsverhaal. ´Dat had ik in de zomer van 2007 al helemaal opgeschreven. Iemand die straks nog iets van me wil met betrekking tot de vuurwerkramp, krijgt gewoon het boek in handen gedrukt. Ik ben er klaar mee.’
 |
| (Foto: Gijs van Ouwerkerk) |
Tien jaar geleden sprak Danny de Vries over zijn ervaringen tijdens de vuurwerkramp in de speciale UT-Nieuws-editie van dinsdag 16 mei 2000 (terug te vinden in het online archief via www.utnieuws.utwente.nl).
