Erik Davelaar (25) en Mick Pas (22) zitten samen aan de koffie. Thuis, als huisgenoten. En dat is een tijd geleden, want bijna een jaar lang doolden de twee voormalige W6-bewoners, net als drie andere huisgenoten, ontheemd door de stad. In maart vorig jaar maakte een rechterlijke uitspraak namelijk een einde aan hun gezamenlijke verblijf in de Wilhelminastraat. Hun huisbaas wilde van zijn huurders af om zijn broodjeszaak uit te kunnen breiden. En kreeg - na lang procederen - gelijk.
`Onze woongroep verloor die rechtszaak vanwege slecht huurderschap', vertelt bedrijfskundestudent Erik Davelaar (25). `Daar wordt wanbetaling, onbehoorlijk gebruik of ernstige overlast mee bedoeld. Volgens de huisbaas veroorzaakten wij te veel overlast tijdens het EK en WK voetbal. We hadden tijdens die toernooien wel een groot scherm in de tuin staan waar we voetbal op keken. Maar overlast? Een vals argument, volgens ons.'
Even overwogen de bewoners om in hoger beroep te gaan. De kansen op een gunstiger vonnis waren fiftyfifty, verwachtten ze. Maar de kosten van zo'n procedure zijn al gauw vijfduizend euro, weet Davelaar. `En bij verlies sta je op de dag van de uitspraak op straat en draai je ook nog eens op voor de proceskosten van de huisbaas. Dat was voor ons geen optie.' Bovendien zou een gunstig vonnis alleen een jaartje uitstel hebben opgeleverd. De huisbaas kon aantonen dat hij het pand nodig had `wegens dringend eigen gebruik': uitbreiding van de broodjeszaak dus.
Medewerking van de gemeente Enschede om een ander pand te vinden heeft de W6-woongroep niet gekregen, volgens Davelaar. Integendeel: `Toen wij een nieuw huis wilden kopen of huren, wist de gemeente telkens wel weer iets te vinden om ons tegen te houden. De gemeente wil namelijk op aantrekkelijke plekken in de stad geen studentenhuizen meer hebben. Studentenhuizen worden hetzelfde behandeld als drugspanden, omdat ze allebei overlast zouden veroorzaken. Hypocriet vind ik dat. Want tegelijkertijd wordt Enschede wel als studentenstad gepromoot.'
De verdreven woongroep vond uiteindelijk toch een nieuw onderkomen in hartje centrum. Davelaar en Pas hoorden in het circuit van studentenvereniging Audentis dat de huisbaas van een pand aan de Korte Haaksbergerstraat op zoek was naar studenthuurders, en sloegen direct toe. Davelaar: `Ik weet nog dat ik voor het eerst voor het huis stond en dacht dat het te klein zou zijn. Eenmaal binnen zag ik dat het huis wel diep was en groot genoeg voor vijf personen. We wisten dat er veel geklust moest worden en daar zijn we nu hard mee bezig.' Elke kamer is inmiddels voorzien van een nieuw behangetje en een verse lik verf. De oude W6-inventaris is van stal gehaald en weer neergezet. `Zodat het snel als een echt thuis voelt,' lacht Erik.
Nog een paar weken en dan zit al het kluswerk erop, verzekert Mick. `Niemand van ons twijfelde eraan of het wel een goed idee was om weer met de oude bewoners in een nieuw pand te trekken. We deden nog steeds veel samen en hadden altijd de intentie om weer samen te gaan wonen.'
Het sprookje W6 is dus nog niet afgelopen. Een nieuwe rel met hun huisbaas zien de heren niet snel ontstaan. Davelaar: `We hebben nu zelfs een huurcontract! En we zijn op zoek naar een alternatief om de EK's en WK's op groot scherm te bekijken. Tradities zijn er om te behouden en daar doen wij hard ons best voor.'
 |
| De voormalige W6-bewoners zijn weer samen onder de pannen. (Foto: Arjan Reef) |
