Eigenlijk is het net een huwelijk, die 3TU.Federatie. In den beginne, toen vond men elkaar – na een lange periode van scepsis – opeens toch wel heel erg leuk. Er werd wat gesnuffeld, en al snel volgden serieuze plannen voor een mooie toekomst samen. Rozengeur en maneschijn, daar had het alle kenmerken van. In februari 2007 luidden dan ook de klokken. Bim, Bam, Bim, Bam, écht heel hard. Het was een heus sprookjeshuwelijk met alles drop en dran. De toenmalige collegevoorzitters Flierman, Lundqvist en Van Luijk droegen nog net geen bruidsjurk, maar het had niet veel gescheeld.
Daarna ging het best een poosje goed. Iedereen deed zijn best, al was er heus wel eens een slippertje met een andere universiteit of viel er eens een hartig woordje over een nieuw op te tuigen master. Maar dat komt voor in de beste huwelijken. En de vuile was hang je uiteraard niet buiten. Het probleem waar alle echtgenoten op den duur mee te maken krijgen is: hoe hou je het leuk? Zodra de eerste nevelen van verliefdheid zijn opgetrokken, wordt pas duidelijk wat je in huis hebt gehaald. Zo leuk blijkt helemaal niet zo leuk. Het is net alsof die oogverblindende en stralende vrouw met ambitie, nu is getransformeerd tot een chagrijnige en in joggingpak gehulde huisvrouw. Tja, dan is het niet zo gek dat je eens buiten de deur eet. Dat daarmee de Code of Conduct, het vertrouwen in elkaar, is geschonden, tja, dat is dan maar eenmaal zo. Maar ach, drie in één huwelijk, dat is er toch echt eentje teveel, zei wijlen prinses Diana. Jammer alleen dat de flitsscheiding niet meer bestaat.
Parkour
Hij hupt als een kikker, jumpt als een konijn en klimt als een rat razend snel omhoog. Het is Tim Hirschler. De UT-student doet aan freerunning, een nieuwe manier van verplaatsen. Het draait om springen, klauteren en balanceren. Het liefst zo mooi en sierlijk mogelijk. Niet schrikken dus wanneer hij bij je aan het balkon hangt of gevaarlijk bij de Lichtkrant van het ene muurtje naar het andere springt.
De trend is overgewaaid uit Frankrijk lezen we in deze krant. Nader onderzoek leert dat soldaten al ten tijde van de Vietnamoorlog de beweegkunst beheersten. Het was een ontsnappingstechniek. Militairen bleven uit handen van de gevreesde VC door zich zo snel mogelijk van de ene plek naar de andere te bewegen. Na de oorlog ontwikkelde de tactiek zich tot een Franse loopdiscipline: Le Parkour.
Tim heeft er wel kaas van gegeten. Op YouTube zien we hem aan het werk. Frivool vliegt hij overal tussendoor, onderlangs en overheen. Freerunning is spannend, vindt hij. De sport is geïnspireerd op achtervolgingsscènes uit actiefilms en gericht op het overwinnen of ontwijken van lastige obstakels en hindernissen. Rennend en met koprollen, ‘schotse sprongen’ waarbij de benen een voor een over een obstakel zwiepen en met vele klauterpartijen, slaat de student in het filmpje fictief op de vlucht.
Binnenkort geeft Tim een introductiecursus op de campus. Met een paar gympen kun je al meedoen. Een achtervolging staat op het programma. Deelnemers moeten zo snel mogelijk een vluchtweg zoeken. Hoogleraar en (nog net)wetenschappelijk directeur vaninstituut IMPACT, HansKuipers, heeft zich al aangemeld. Met dampende zolen trappelt-ie van ongeduld en vraagt zich af: waar is hier de nooduitgang?
