Zee
`Omringd door zee.' Zo luidt de poëtische titel van de rede waarmee rector Henk Zijm en collegevoorzitter Anne Flierman ons aanstaande maandag het nieuwe academisch jaar in willen loodsen.
Omringd door zee.
Laat het even inwerken.
Waar zou het in vrédesnaam over gaan?
In 2001 was `Omringd door Zee' de titel van het twintigste Oerol Festival op Terschelling. Daar kwamen levensvragen aan de orde. Hoe vrij zijn de eilanders, ingesloten door de zee? En: beschermt de zee of schermt zij juist af?
Zouden Flierman en Zijm soms een vergelijking tussen wetenschappers en eilandbewoners willen trekken? We doen maar een gooi hoor. Zoiets als: de universiteit het eiland, de maatschappij de zee. Hoe vrij zijn academici in hun doen en laten? Kunnen ze bruggen slaan naar de rest van de maatschappij? Kan de zee het eiland opslokken?
Een tikje te lyrisch denkt u?
Moeten we praktischer denken? Overweegt het college een nieuwe dependance? Ergens offshore? Komt er een slotgracht om de campus? Is het nieuwe college gewoon een dagje wezen zeilen? Speelde Henk Zijm z'n Texelse eilandachtergrond soms op?
`Omringd door zee: ontdekkingsreizen', is één van de onderwerpen die tijdens de opening ter sprake komt. Ontdekkingsreizen? Gaat de UT nieuwe studentenpopulaties aanboren in verre exotische oorden?
Picture this: Zijm, Flierman en Van Ast als dappere ontdekkingsreizigers aan boord van een machtig koopvaardijschip. Tropenhelm, verrekijker en kapmes in de aanslag. Zijm hanteert het kompas, Flierman bedient het roer, Van Ast bemant de kombuis. Na het Twentekanaal kiezen ze het ruime sop. Daar gaan ze.
Omringd door zee.
Fietsen
We gingen dit jaar zo goed van start!
Die vetrollen moesten er af en dus besloten we de heilige koe in te ruilen voor een tweewieler. Lekker handig via het fietsplan van de universiteit. Heb je direct zo'n hip exemplaar met alle toeters en bellen d'r op.
Vijftien kilometer heen, vijftien kilometer terug. Zwáár was het, die eerste week. Zweetparels op het voorhoofd en verzuring in de kuiten. Hijgend bereikten we kantoor. Collega's applaudisseerden en prezen het doorzettingsvermogen. Langzaamaan kregen we de smaak te pakken. Het hijgen werd minder, de spieren sterker. Zelfs regen kon de pret niet meer bederven.
We genoten! Van de ontluikende natuur, de opkomende zon en de frisse wind. En stiekem lachten we die luie forensen in hun milieuvervuilende auto's uit. Als ze toch eens wisten wat ze misten.
Het nieuws van afgelopen week sloeg dan ook in als een bom. `Fietsen is gezond, maar slecht voor het seksleven', meldde de website nu.nl. Geschokt lazen we verder: `Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat mannen die veel fietsen, vaker last hebben van erectiestoornissen.' De wetenschappers deden onderzoek bij Amerikaanse politiemannen die op de fiets patrouilleren. Deze `helden van het smalle zadel' krijgen minder vaak een erectie. En hebben ze er eindelijk een, dan is die ook nog eens van kortere duur dan bij mannen die zelden of nooit op de fiets stappen.
Dat was schrikken.
Het eigen zadel bleek na een nauwkeurig onderzoek inderdaad best smalletjes.
Te koop: hippe herenfiets, z.g.a.n, prijs n.o.t.k.
