Moderne stukken in lustrumconcert
Tijdens het lustrumconcert speelt het MSO moderne stukken. Het oudste werk stamt uit de jaren veertig van de vorige eeuw. Dergelijke moderne stukken zijn, in vergelijking met meer klassieke werken, aanzienlijk lastiger in te studeren. `Oude klassieke stukken heeft ieder orkestlid al eens gehoord. Deze muziek is veel onbekender,' vertelt secretaris Teun van den Heuvel. `Ik moet de mensen ook echt overtuigen dat moderne stukken goed kunnen zijn,' licht dirigent Gerard Neurink toe.
Neurink is niet alleen de dirigent van het orkest. Hij is ook de componist van `De Versteende' dat tijdens het concert haar wereldpremière beleeft. Deze symfonie bestaat oorspronkelijk uit vier delen. `Maar dat eerste deel is door mijn verhuizing eigenlijk nooit echt op papier gekomen. Daarom heb ik de symfonie als bijnaam `De Onbegonnene' gegeven,' grapt Neurink. `Versteende' is tweeledig op te vatten. `Elk deel van mijn compositie bestaat uit slechts een toonsoort. Deze toonsoort krijgt steeds iets een andere kleur, net als een steen die door zonlicht steeds van kleur verandert,' vertelt Neurink. `Verder is het stuk ook wat star en stug. Vooral in de pauzeparade is dat terug te horen.' Het componeren ziet Neurink echt als een puzzel. `Tijdens mijn verhuizing heeft Otis Klöber, fagottist bij het Orkest van het Oosten en het Valerius Ensemble zich met het stuk bezig gehouden. Het grappige is dat mijn kijk op het stuk hierdoor ook weer veranderde.'
Al meer dan een kwart eeuw staat het MSO onder Neurinks leiding. In die tijd is er veel veranderd. `Het orkest is groter geworden, met meer blazers en een grotere strijkersgroep. Ook de algemene ledenvergaderingen zijn erg veranderd. Vroeger schreef het bestuur aan het begin van de vergadering de agenda op het schoolbord en binnen tien minuten was de vergadering afgelopen. De financiën werden namelijk door de UT geregeld. Nu komt er een laptop met een hele presentatie en worden er veel kritische vragen gesteld. Met als gevolg dat na afloop de bitterballen al koud zijn,' vertelt Neurink lachend. `En studenten zijn zakelijker, ze hebben minder tijd voor andere dingen dan studeren. Eigenlijk is dat jammer. De UT is de enige universiteit waar cultuur zo hoog in het vaandel staat. Je kunt hier ook veel meer doen dan elders: carillon spelen, boetseren, maar ook klimmen op de klimwand. Deze mogelijkheden zouden in mijn ogen meer gepromoot moeten worden.' Het begeleiden van het MSO bevalt hem nog steeds erg goed. `Een geweldig voordeel van werken met studenten is dat zij echt onthouden wat je zegt. En het niveau van het MSO is bovengemiddeld voor een amateur-orkest.'
Het orkest, dat voornamelijk uit UT-studenten bestaat, wordt tijdens het lustrumconcert in het Rabotheater bijgestaan door solist Nihad Hrustanbegovic. Deze accordeonist kwam ruim tien jaar geleden als vluchteling naar Nederland en studeerde aan de Hogeschool voor de kunsten en de Messiaaen academie, de voortgezette opleiding voor uitvoerend musicus in Arnhem. Hij soleert in `Symphonic fantasy & allegro' van Olé Schmidt en het tangoconcert `Aconcagua' van Astor Piazzolla.
Rabotheater: Lustrumconcert van het Musica Silvestra Orkest, zondag 3 juli, 15.00 uur, EUR 7,50/5. Kijk voor het volledige programma en reserveren op de website www.mso.utwente.nl
Het MSO in de concertzaal van het Auditorio de Zaragoza, concertreis Spanje 2004. (Fotograaf: Jasper van Egmond)
