Het water valt van mijn ogen
Het spijt me
Blauwe druppelen
Zij irriteren me
Ik wil graag stoppen
Met dat irritante gehuil
(Vallend Water, Daniela Fritze)
Remco van der Waal en Remco van Bree, redactieleden van het lustrumboek, zijn trots op het resultaat. `We wilden vanochtend ook een exemplaar aan de rector overhandigen, maar helaas, die had geen tijd.'
Vallend Water is een bescheiden gebonden boekje van 47 pagina's, maar ziet er desalniettemin professioneel uit. Literatuur? `Tja, wat is eigenlijk literatuur?', stelt Remco van der Waal, student TCW als wedervraag. `Iedereen ziet dat anders. Dit boek omvat een aantal korte verhalen en gedichten, geschreven door onze leden. Natuurlijk, bepaalde verhalen springen er uit. Een topper vind ik bijvoorbeeld het gedicht op bladzijde vijf, maar dat komt ook door de opmaak. Daar is lekker mee gespeeld.'
De redactie van het speciale lustrumboek koos voor een thema. `Met Vallend Water kun je alle kanten op', vertelt Remco van Bree, student werktuigbouwkunde aan de Saxion Hogeschool. `Het gaat over tranen, regen, watervallen en smeltend ijs. Heel leuk om te zien hoe dat het thema telkens weer, op een heel andere manier, terugkomt. Soms zijn de verhalen semi-autobiografisch, dan weer meer beschouwend. En veel gedichten hè? Dat vonden wij ook erg verrassend.'
De redactieleden namen zelf ook de pen ter hand. Van der Waal had inspiratie voor maar liefst vijf verhalen. Want schrijven vindt hij gewoon leuk. `Ik ben ermee begonnen in de brugklas en schrijf nu voor verenigingsbladen en voor het interne blad van de opleiding toegepaste onderwijskunde. In schrijven kan ik mijn gevoel kwijt, soms zelfs makkelijker dan erover te praten.' Zijn `beste product' staat op de laatste bladzijde. Een gedicht met als titel `De tranen voorbij'. `Het gaat over mijn moeder, die vorig jaar is overleden. Het gedicht schreef ik een paar weken na haar dood. Ik kon er al mijn gevoelens in kwijt.' Favoriete schrijvers heeft hij zelf niet, wel leest hij graag filosofische romans. `En ik ben fan van kinderboeken. Dat is heerlijk ontspannend lezen, vooral de historische jeugdboeken.'
Remco van Bree is de auteur van twee verhalen in Vallend Water, zijn schrijversdebuut. Het meest tevreden is hij over `De jongen die ook god was'. `Dat verhaal krijgt een heel verrassende wending, eentje die ik zelf niet eens had verwacht.'
Fragment uit `De jongen die ook god was':
Door het gras sluipt een indiaan met lange haren en een tomahawk. De jongen die ook god was zet met het zwarte zand strepen op zijn gezicht en sluipt achter de indiaan aan. De hond doet mee. Grote stappen in het gras, achter de hond aan als een indiaan.
De Bellettrie is een gezelligheidsvereniging, opgesplitst in drie onderdelen: de bibliotheek, het filmhuis en Konnichiwa. De laatste is de jongste tak en richt zich op Japanse tekenfilms- en strips. Volgens de twee heren is het de enige bibliotheek waar je naast het lezen van boeken ook koffie kunt drinken, een spelletje kunt spelen of gewoon een goed gesprek kunt voeren. `We weten dat de Bellettrie een suf imago heeft, maar dat komt omdat we een bibliotheek zijn. Die hebben nou eenmaal een suffe uitstraling. We doen ons best om dat te veranderen door allerlei activiteiten te organiseren. Zo was er onlangs de `Misterbook-verkiezing'.' De Bellettrie telt momenteel 106 leden.
Vallend Water kost vijf euro en is verkrijgbaar in de Bellettrie. Er zijn honderd exemplaren gedrukt. `Bijdrukken gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Dit is een mooie exclusieve oplage', aldus Remco van der Waal.
De redactie van het lustrumboek heeft cultuurkoepel Apollo het eerste exemplaar aangeboden. Van links af: Okke Roosen leest voor, Remco van Bree en Remco van der Waal. (Foto: Arjan Reef)
