Over en Sluiten

| Redactie

De mens en de machine: ze komen steeds dichter bij elkaar en vloeien hier en daar al in elkaar over. Hoe ver het met onze evolutie tot cyborg staat krijgen we op 23 februari te horen tijdens de themadag van het AKI-lectoraat Kunst en Technologie. Op pagina 2 van deze krant alvast een voorproefje.

Proef

En hier nog eentje. Want op www.braintec.info vonden we de dagboeken van Rosanne van Klaveren, die op de themadag spreekt over haar ervaringen als draagster van een hersenimplantaat dat geheugenherbeleving mogelijk maakt. En het uploaden van andermans herinneringen.

Zenuwachtig was ze wel, bekent Rosanne in haar e-dagboek, voordat ze de operatie in het Amerikaanse onderzoekscentrum te Portland onderging: `Ze zullen eerst met een Transcranial Magnetiser de exacte locatie bepalen, dan mijn schedel open boren om vervolgens het implantaat in mijn slaapkwab te plaatsen. Vooral dat boren vind ik een afschuwelijk idee. Wat als ze per ongeluk te diep gaan of uitschieten?'

Maar de operatie slaagt: `Ik voel er niets meer van. Het zit er natuurlijk wel, maar net als bijvoorbeeld mijn nieren of mijn alvleesklier. Die voel ik ook niet zitten.'

En als ze de eerste echte upload toegediend krijgt van een herinnering van collega-proefpersoon Robbert, raakt Rosanne helemaal enthousiast: `Een fantastische herinnering! Een herinnering uit zijn kindertijd. Het was een attractiepark, waarschijnlijk Disneyland. Ik voelde een enorm enthousiasme, de uitgelatenheid van een kind. Het pure geluk van een wereld waarin je alles hebt dat je maar wensen kunt. Een ijsje waar je alleen maar over dromen kunt.'

Wij zijn ook enthousiast en hebben ons inmiddels ingeschreven, via www.proefpersonen.nl. En op de themadag zitten we op de eerste rij.

Kudde

Kuddedieren zijn we.

Fiets maar eens door een willekeurige Enschedese straat. Overal dezelfde ornamenten in de vensterbank. Zelfde vazen, zelfde beeldjes, zelfde planten. Meestal twee aan twee. Kijk je verder naar binnen zie je grofweg dezelfde inrichting.

Natuurlijk heb je ook van die trendy types die dat in hun ogen burgerlijke patroon willen doorbreken. Die hebben dan ineens geen salontafel meer in huis, zodat je je theekopje ergens heel hip op de vloer moet zetten. (Dat geeft kringen op het hout, maar goed.)

Vervolgens wordt ook die stijl weer enthousiast gekopieerd. Niemand meer een salontafel.

Origineel.

Of neem nou studenten.

In zes vwo had nog geen scholier van een dubbele kraag gehoord, maar eenmaal ingedaald in het Twentse studentenleven vieren de kraagjes hoogtij. (Wij hebben ze zelfs al in een driedubbele variant gezien!) Ook bruine ribbroek, bootschoenen, wollen truien, het bekende Gaastra-windjack of de stemmige wollen jas doen het goed.

Per studierichting schijnen de kledingstijlen overigens alweer te verschillen. Om die in kaart te brengen, ging deze krant de afgelopen week op zoek naar de diverse types. Toegegeven, we waren een klein beetje bevooroordeeld. Toen we een langharige student aantroffen in het Theatercafé, dachten we: mooi, een informaticastudent, die hadden we nog niet.

Hij studeerde TBK. Vervolgens spraken we twee communicatiestudentes die zelden een kledingwinkel van dichtbij zien. En een bedrijfskundestudente die na het uitspreken van het woord bootschoenen nog net niet haar mond ging spoelen.

Gelukkig kwamen we ook genoeg voorspelbare studenten tegen die naadloos in ons clichébeeld pasten.

De AKI-studente bijvoorbeeld. Met haar broek warmpjes in geitenwollen sokken gepropt, was ze precies zo alternatief als we van haar hadden verwacht.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.