Oog om oog, tand om tand
Het Vestzaktheater sluit het cultureel seizoen af met theaterfestival De Kwartfinale. Vier voorstellingen van het afgelopen jaar zijn opnieuw te zien.
De voorstellingen hebben gemeen dat zij alle speciaal voor het Vestzaktheater geproduceerd zijn. De groepen komen uit Enschede en omstreken. De laatste voorstelling op zondag heeft de toepasselijke naam 'De laatste trein'. Hierna zijn alle bezoekers en spelers uitgenodigd op het afsluitende feest, dat in de theaterzaal zal plaatsvinden.
Na '...En dat is dan liefde' van theatergroep Moederliefde op woensdag en vrijdag het Enschedees Toneel met 'Winteravond', staat op zaterdagavond toneelgroep Phury op de planken. Een van de spelers is de net afgestudeerde UT-student Sander Faas, oud-redacteur van deze rubriek. Na vele culturele activiteiten op de campus (waaronder theatersport, organisatie Kunstzonnig en Pythische Spelen), werd hij gevraagd mee te doen aan het stuk 'Mijn Elektra'. Dat was in twee opzichten nieuw voor hem: voor de eerste keer speelde hij in een toneelstuk en daarbij niet met studenten, maar 'gewone' Enschedeërs. Dat het acteren hem goed ligt, blijkt uit het feit dat hij mag studeren aan de Academie voor Drama in Eindhoven. Deze vierjarige opleiding leidt op tot dramadocent, maar ook aan acteren en regie wordt aandacht besteed.
Mijn Elektra is een door Koos Terpstra bewerkte versie van de Griekse tragedie Elektra. Nadat twee mensen van de groep het stuk in Groningen hadden gezien, wilden zij het zelf graag in Enscede spelen. Zij zochten vier spelers erbij en de repetities konden beginnen. 'We zijn een amateurgroep, maar van een behoorlijk hoog niveau. We leggen de lat vrij hoog voor onszelf. Dat merk je aan de reacties van het publiek. Bij elke opvoering waren er mensen die hun tranen niet konden bedwingen,' vertelt Faas.
De verhaallijn is vrijwel gelijk aan de originele tragedie. Koning Agamemnon wil oorlog voeren, maar er is geen wind. Hij offert zijn dochter. Dit kan koninging Klytemnestra niet verwerken en zij vermoordt haar man. De andere dochter, Elektra, is bang dat Klytemnestra ook haar broer Orestes zal vermoorden en brengt hem naar een opvoeder. Het toneelstuk begint bij het moment dat Orestes volwassen is en terugkeert naar het paleis. Hij is opgeleid om zijn vader te wreken. Dat betekent dat hij zijn moeder moet vermoorden. Elektra stookt hem hiertoe op. Maar Orestes voelt ook liefde voor zijn moeder. De vraag is: kan hij Klytemnestra vermoorden?
Een belangrijk thema is het dilemma tussen opvoeding en instinct. Waar zal Orestes uiteindelijk voor kiezen? Terpstra legt ook een verbintenis met het heden. Oog om oog, tand om tand: het gebeurt nog steeds. Het is moeilijk om een schuldige aan te wijzen voor de moorden. Het een heeft het ander tot gevolg. Dat geldt ook in de oorlogen die nu plaatsvinden.
Een opvallend element in de uitvoering is het dynamische decor van losse palen, waarmee de spelers van alles kunnen doen. 'Het klinkt abstract, maar we doen er concrete dingen mee, dus je kan wel zien wat het voorstelt,' vindt Faas. Het idee komt van Dorin Pieters, die ook de kostuums ontwierp.
Theaterfestival De Kwartfinale, 26 - 30 juni, passe-partout voor allevoorstellingen EUR 12; Mijn Elektra, zaterdag 29 juni, 20.30 uur, EUR 4.
