Reactie op de belangrijkste kritiekpunten

| Redactie

Het advies Herstructurering Dienstverlening houdt de gemoederen in de UT-gelederen behoorlijk bezig. Geen wonder, want geen dienst wordt gespaard en zo'n 15% van alle voltijdse banen in de dienstensfeer gaat in rook op. Onnodig volgens de één, onvermijdelijk volgens de ander. Collegelid Huib de Jong, lid van de commissie herstructurering en portefeuillehouder personeel, reageert op de belangrijkste kritiekpunten.

Het plan is beleidsarm, een verzameling los ingediende reorganisatieplannen per dienst, zonder visie op de UT-dienstverlening als geheel.

'Het is absoluut geen beleidsarm plan. In het advies van de commissie wordt ook nadrukkelijk gesteld dat de reorganisatie is gestoeld op de inhoudelijke doelen en strategische keuzes die in het Instellingsplan van deze universiteit zijn gemaakt. Er zit dus wel degelijk een visie achter. Ik kan me voorstellen dat mensen denken dat zo'n ingrijpend plan gepaard zou moeten gaan met een radicale koerswijziging van de UT, maar dat is niet aan de orde: de koers blijft die van het instellingsplan.'

Het is maar een half reorganisatieplan: deze bezuinigingsronde levert maar 9 van de vereiste 16 miljoen op. Wat voor klappen gaan er dan wel niet in de faculteiten vallen: worden er hele leerstoelen opgeheven?

'Er is geen sprake van dat we straks nog eens een ander UT-breed reorganisatieplan uit de la zullen trekken. Wel zullen we de universiteitsraad dezer dagen voorstellen sturen over maatregelen waarmee we het resterende bezuinigingsbedrag kunnen realiseren. Als je werkt aan een afslanking van de organisatie moet je onder andere ook bekijken of je alle projecten die nu onder 'projecten CvB' op de begroting staan, zoals major/minor en de implementatie van bachelor/master, wel allemaal op hetzelfde moment moet uitvoeren. Verdere mededelingen kan ik nu nog niet doen, maar ik wil wel zeggen dat ik het vooralsnog uitgesloten acht, dat er in het kader van deze reorganisatie leerstoelen opgeheven worden.'

De 16 miljoen te bezuinigen euro's kunnen best nog wat hoger uitvallen als er aan allerlei randvoorwaarden niet wordt voldaan, zoals een jaarlijkse studenteninstroom van 1450, het realiseren van vorige bezuinigingsdoelstellingen, verhoging studierendement en gazo maar door. Dat ruikt naar drijfzand ...

'Op het moment dat je beslissingen neemt, moet je randvoorwaarden definiëren. Wij hebben die gedefinieerd vanuit de verwachting dat we daaraan kunnen voldoen. Wat ons betreft zijn ze dus hard, maar absolute zekerheid daarover heb je natuurlijk nooit. En als je zoekt naar absolute zekerheid, kun je geen beslissingen meer nemen. Wat niet wegneemt dat we die voorwaarden goed in de gaten moeten houden en waar nodig bij moeten sturen.'

Het is nog volstrekt onduidelijk hoeveel gedwongen ontslagen er gaan vallen. Een berekening van de overtolligheid per functiegroep had dat kunnen voorkomen...

'Dat vind ik een onterecht verwijt'.

Er kan pas met de universiteitsraad en de bonden over een sociaal plan gesproken worden als er een definitief en formeel reorganisatieplan ligt. Nu dus niet, want dit is nog maar een - overgenomen - advies...

'Dat standpunt begrijp ik niet helemaal. Het rapport van de commissie bevat een indicatie van de bezuinigingen en van de consequenties. Die zijn overgenomen door het college, dus het reorganisatieplan komt daar ook op neer, bijna één op één. Over de reorganisatie kan dus geen enkele onduidelijkheid bestaan. Ook niet bij de bonden.'

Er is nogal wat verwarring omtrent het overleg met de bonden. Volgens het college is er een onderhandelaarsakkoord, volgens de AbvaKabo niet.

'Ik betreur het ten zeerste dat de AbvaKabo bij monde van bestuurder Lex ten Veldhuis kort na het bereiken van onderhandelaarsakoord verwarring heeft gezaaid over de status van dat akkoord. Ik heb na mijn onderhandelingen met alle aanwezige bonden, dus ook met de AbvaKabo - en niet met Ten Veldhuis, want die is bestuurder en geen onderhandelaar - vastgesteld dat er een akkoord was dat een ieder zou verdedigen bij zijn achterban. Ik betreur het dat dat resultaat in twijfel is getrokken door iemand die er niet bij was, terwijl het personeel gebaat is bij maximale duidelijkheid.'

Menno van Duuren

Huib de Jong, hier op archiefplaat tijdens de roemruchte Hartslag-brainstorm van het CvB in Davos anderhalf jaar geleden.


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.