De student en de lokale politiek - geen gelukkig stel. Toch ontbeten gemeentelijke politici en studerende burgers met elkaar op de dag van de verkiezingen. Locatie: de sociëteit van ASV Taste. Discussiepunt: hebben studenten nog politieke idealen?
Met echte boter krijg je ze aan tafel. Antigoon, de sociëteit van gezelligheidsvereniging Taste, is gevuld met studenten en een drietal lokale politici: D'66-er Fred Leonards, PvdA-lijsttrekker Marijke van Hees, en PvdA-lijstduwer Dennis Bouwman, zelf nog student.
Het wordt aftasten, vanochtend. De stelling is niet zomaar negatief geformuleerd: 'De student heeft geen politieke idealen meer.' Is de opkomst tijdens gemeenteraadsverkiezingen in het algemeen dramatisch laag, studenten tonen gemiddeld nog minder interesse. Aan wie ligt dat? Daar moet het tijdens de boterham over gaan.
Omdat die nog op zich laat wachten - UT-catering heeft vertraging - beent rector magnificus Frans van Vught met een onbekende cameraploeg op zijn hielen door de kroeg, her en der een praatje aanknopend. 'Doe anders maar grolsch-drinkontbijt', prevelt een pipse student, terwijl hij een lege theekan ondersteboven houdt. 'Met gist en granen.'
Hoewel het Tastebestuur gastheer is, komen de koffie en de belegde broodjes op rekening van Van Vught. Het is de zoveelste editie van het Ontbijt met de Rector, inmiddels een UT-evergreen.
Alleen: waar blijven de broodjes? Het daglicht schrijnt.
De geïmproviseerde ontbijtzaal was gisteren tot diep in de nacht open voor Tasteleden, sommigen ook nu weer present. Dat maakt het extra vroegdag. De senaat van Audentis, ook aanwezig, heeft niettemin al gestemd. 'Helemaal bij het Roessingh', zegt een senatrice. 'Maar wel met de auto', relativeert haar collega.
'Hebben studenten nog idealen?', begint spreekstalmeester Van Vught de discussie en schorst ogenblikkelijk. De broodjes zijn er.
'Natuurlijk', opent Marijke van Hees even later, oud-partijvoorzitter van de PvdA en directeur van het Telematica Instituut. 'Jonge mensen ontplooien zich, en denken dus na over de wereld. Daar horen gedachten over een betere maatschappij bij, dat weet ik zeker. Wie in deze ruimte heeft het met leeftijdgenoten nooit over Afghanistan?' Eén vinger. De kroeg draait zich lachend naar de eigenaar.
Van Hees: 'Maar op lokaal niveau wekken studenten nog wel eens de indruk alleen aan hun eigen belang te denken. Op dit soort bijeenkomsten gaat het over mooiere accommodaties, meer feesten, betere studentenhuisvesting. Er speelt natuurlijk meer in een stad.'
'Daar heb je burgers voor', reageert een Tastelid. 'Die hebben weer andere belangen. Bijvoorbeeld de vraag of er een weg door Roombeek komt, of niet. Of er meer rotondes aangelegd moeten worden. Dat soort zaken interesseren mij eerlijk gezegd niet. Ik vind de universiteitspolitiek veel belangrijker.'
Van Vught: 'Je wordt trouwens gefilmd, weet je dat? Dit is een ploeg van de Ikon. Welkom overigens.' (Gelach.)
'En andersom', mengt een collega zich in het debat, 'denkt de lokale politiek überhaupt aan ons? Ik heb op het internet de verkiezingsprogramma's, tamelijk lijvige werkjes, doorzocht op gebruik van het woord'student'. Ik schrok ervan: CDA vijf keer, D'66 vijf keer, CDA nul keer, PvdA vier keer. Voor mij was dat eerlijk gezegd een domper op de verkiezingsvreugde.'
De kroeg lacht.
'Het is de communicatie', oppert een student van achter uit de sociëteit. 'We maken wekelijks een digitale nieuwsbrief', riposteert Dennis Bouwman. 'De helft van de studenten die ik per e-mail informeer over politieke ontwikkelingen, vindt dat onwenselijk. Ze zetten me op de antispamlijst.'
Een boomlange student die zich als Dimitri voorstelt: 'We moeten de hand in eigen boezem steken. Studenten hebben het te goed. We horen bij de upper ten van Nederland, euh... de meesten hier tenminste. (Gelach.) Mooie baan, grote auto. Waarom de straat op, zoals in de sixties? Maar we zijn heus wel maatschappij-kritisch hoor'
Van Vught: 'Dat is een paradox.'
Dimitri: 'Omdat we niet meer met stenen gooien? Tegenwoordig ligt er asfalt.' (Gelach).
