Frisbeeclub heeft lek boven
Binnen de vereniging wordt nu reikhalzend uitgekeken naar Devils' Heaven 2002. Een toernooi met 130 deelnemers, verdeeld over zestien ploegen uit zeven verschillende landen. Een van de organisatoren is Hinderik de Keijzer. Ervaren rot bij DDT en in het verleden uitkomend voor het nationale team. De 25-jarige student werktuigbouwkunde kent het Devils' Heaven toernooi als zijn broekzak. Het indoortoernooi in het sportcentrum wordt in het weekend van 9 en 10 maart al weer voor de zesde keer gehouden.
Reden een punt achter het toernooi te zetten is er volgens de Keijzer geenszins. 'Ook dit jaar hebben we ploegen uit Frankrijk, Bulgarije, Duitsland, Zwitserland en België. Zolang die ploegen blijven komen, doen we het gewoon goed en houden we het toernooi in ere.'
Het organiserend comité, dat behalve uit De Keijzer uit drie andere leden van DDT bestaat, weet inmiddels hoe zo'n toernooi moet worden voorbereid. Half november komt het draaiboek uit de kast en dan is het een kwestie van punten afwerken. De Keijzer: 'We hebben natuurlijk al veel informatie van de vorige toernooien. Die informatie komt ook dit jaar goed van pas. Bovendien is het onzin om het wiel steeds opnieuw uit te vinden.'
Organisatorisch loopt dus alles op rolletjes. Maar hoe is het met de sportieve aspiraties van de club gesteld op het eigen toernooi. Want in alle vijf de voorgaande edities reikte DDT nooit verder dan een vijfde plaats. Dat moet volgens Keijzer nu maar eens veranderen. 'Wij moeten in staat zijn bij de laatste vier te komen, maar we willen nu eindelijk wel eens de finale halen.' Hij vervolgt: 'De reden dat dat in voorgaande edities nooit is gelukt heeft ook te maken met het gegeven dat we al onze leden de kans wilden geven om op het eigen toernooi in actie te komen. Gevolg daarvan is dat je twee teams in het veld brengt, maar dat gaat in de regel wel ten koste van de prestaties van het eerste.'
De Keijzer, zelf speler van het eerste kan het weten. Op sportiefvlak kwam hij in het verleden zelfs voor Oranje uit. Vorig jaar nog op het EK. Samem met twee andere DDT'ers. Een blessure hield hem daarna een tijdje aan de kant. Nu het weer iets beter gaat, doet de UT'er alsnog een poging zich opnieuw voor Oranje te kwalificeren. Zijn eerste uitdaging ligt in Hawaii. Daar is in augustus het WK voor clubteams.
Collega DDT'er Marcel Pit is daar zeker van de partij. Voor De Keijzer is het op dit moment nog koffiedik kijken. 'Als je daar aan mee wilt doen, dan draai je zelf voor de kosten op. Er is wel een nationale frisbeebond, maar omdat het in Hawaii om een open toernooi voor clubteams gaat, moet je zelf over de brug komen.'
Toch is het de UT'er veel waard zijn sport te blijven beoefenen. Liefst op zo'n hoog mogelijk niveau. De liefde voor het spelletje zit bij de student diep verankerd. 'Het is een combinatie van fysieke inspanning en snelheid. Dat spreekt mij aan in deze sport. Bovendien is het mooi om te duiken en de schijf te vangen. Ultiem gewoon.'
Maar er is meer. Want de fisbeesport wijkt in 'e'en opzicht wel heel sterk af van andere sporten. Er bestaat namelijk geen scheidsrechter. Er wordt een beroep gedaan op 'wederzijds vertrouwen' en het objectieve waarnemingsvermogen van de onbevooroordeelde sporter. Iets dat in bijna alle sporten ondenkbaar is, maar in de frisbeesport blijkt het wonderwel te werken. De Keijzer: 'Natuurlijk zijn er wel eens discussies of een schijf al dan niet is gevangen, maar die discussie kan nooit langer dan dertig seconden duren. Dan wordt het spel hervat bij het spelmoment voordat de discussie ontstond. In de praktijk werkt het gewoon. Het gemis van een arbiter maakt de sport misschien nog wel het meest bijzonder.'
Het toernooi op 9 en 10 maart begint 's morgens om tien uur. De finale wordt zondagmiddag om 15.30 uur gespeeld.
DE TOPSCOORDER VAN DE WEEK
Hij is inmiddels uitgegroeid tot een routinier bij de waterpoloploeg van Piranha. Jeroen Cozijnsen is 27 jaar, inmiddels afgestudeerd aan de UT en werkzaam in Apeldoorn, coach bij Piranha 2 en spelend voor Piranha 1. En hoe. Cozijnsen is topscoorder en heeft alleen dit seizoen al 35 maal doelpunten achter zijn naam staan. Die treffers maakte hij in veertien wedstrijden. Een gemiddelde van - ruim - meer dan twee treffers per wedstrijd. Het zijn bijna ongekende statistieken voor een sporter, maar cijfers liegen niet. Zijn wapen: raak schieten van grote afstand. Piranha vaart er wel bij. Want de club doet dit seizoen volop mee in de strijd om de titel. Het bewijs daarvoor werd afgelopen weekend eens te meer geleverd, toen de UT'ers het Puttense Triton met 12-8 versloegen. De naam van de topscoorder laat zich raden. Jeroen Cozijnsen: in dezewedstrijd goed voor vijf treffers.
Cozijnsen: 'Of ik patent heb aangevraagd op afstandschoten? Was het maar waar. Gelukkig bestaat zoiets niet in de sport. Maar ik moet toegeven dat het lekker gaat. De vijf treffers van afgelopen weekend waren veelal schoten van negen of tienmeter. We hebben een lekker ingespeeld team en weten elkaar vaak goed te vinden. Ik mag dan veel scoren, maar dat is nog geen garantie voor de titel. Er zijn meer ploegen in onze competitie met spelers die regelmatig het net vinden. Maar dat neemt niet weg dat we dit seizoen goed meedoen. We staan nu vijfde. Het verschil met de vier ploegen boven ons is niet zo groot. We hebben voldoende perspectief op een goede eindklassering. Bovendien is onze ploeg vergeleken met vorig seizoen nagenoeg in tact gebleven. Ik hoop dat we dit seizoen promoveren naar de tweede divisie, maar nuchter bekeken is er met acht wedstrijden voor de boeg nog een lange weg te gaan.'
Nederlaag voor Slapping Studs
Er is een eind gekomen aan de zegereeks van de ijshockeyers van The Slapping Studs. De ploeg verloor met 7-5 van het Groningse Bulldogs en is voor de titel nu afhankelijk van dat wat anderen doen. De wedstrijd tegen Bulldogs begon slecht voor de UT'ers, die tegen het eind van de vierde periode al tegen een 4-0 achterstand aankeken. Daarna werd er wel beter gespeeld, maar kon de achterstand niet meer worden omgebogen.
