Een eerste proeve daarvan verscheen in het voorjaar, deel twee is half oktober te verwachten, terwijl de eindversie van het sectorplan voor 1 januari bij de minister op tafel moet liggen. Hermans beschouwt zijn taak dan als afgerond, waarna de implementatie binnen de drie instellingen kan beginnen.
De Twentse raadsvoorzitter Geerten Schrama en zijn collega's Kees Daleboudt (TUD) en Annemarie Moons (TUE) beschouwen de tweede versie, die zoals gezegd medio oktober verschijnt, als een aangrijpingspunt voor medezeggenschap. Vanaf dat moment immers moeten de drie universiteiten intern tot besluitvorming komen over keuzes (prioritering) rond het eigen onderzoek.
Schrama: 'We hebben Hermans duidelijk gemaakt dat we gezamenlijk willen optrekken en ons niet willen laten leiden door deelbelangen. De medezeggenschap over wat er op tafel komt te liggen dient tijdig aan bod te komen, dus voordat het point of no return is gepasseerd.' Het betekent met zoveel woorden dat de raden ruim voor 1 januari een eerste standpunt willen kunnen innemen over de plannen die dan overigens nog niet openbaar zijn. Schrama erkent dat dat een moeilijk punt is: 'er zit een spanningsveld tussen enerzijds de noodzaak van vertrouwelijkheid van het concept-plan en anderzijds de wenselijkheid om de eigen achterban te kunnen raadplegen (voordat een eerste inhoudelijk oordeel over het plan-Hermans kan worden gegeven). Ons uitgangspunt is dat alle raden, wat het sectorplan betreft, instemmingsrecht hebben en dat dat vooraf wordt vastgelegd.' Hermans zegde toe dat hij het verzoek van de raden zal terugkoppelen naar de CvB's.
Schrama zegt te kunnen billijken dat de raden zich niet pal voor de publicatie van de eindversie (eind december dus) van dat recht kunnen bedienen, omdat bij een negatief oordeel alle partijen dan zo ongeveer in hun hemd staan. 'Dan slaan we collectief een flater naar de politiek, die uiteindelijk aan de geldkraan zit. Maar wel ergens tussen eind oktober en half december, zolang er nog iets te sturen is'. Schrama acht de rol van de colleges van bestuur in deze van cruciaal belang. 'We hebben er in Twente al over gepraat. Ik verwacht dat we er wel uitkomen'.
De drie raden zeggen van de voormalig minister te hebben begrepen dat de kern van de hele 'operatie sectorplan' is gericht op een meer efficiënte organisatie van het technisch onderzoek aan de drie TU's en dat onderwijs 'volgend' is. Dat spoort volgens Schrama niet helemaal met de perceptie die binnen de UT is waar te nemen en waarbij het vooral over onderwijs lijkt te gaan.
Hermans liet medio dit jaar weten dat de operatie pijn gaat doen, wat denk jij?
Schrama: 'Ik sluit niets uit, maar eerlijk gezegd moet ik het nog zien of de soep zo heet is als 'ie wordt opgediend. Natuurlijk, tegen het commitment van de top van de drie TU's zullen vanuit de faculteiten tegenkrachten ontstaan. Maar een fusie is geen onderdeel van de klus. Dat neemt voorveel mensen de ergste dreiging weg. Ik zie het niet gebeuren dat hele vakgroepen of delen van onderzoek worden uitgeruild. De UT heeft haar onderzoek nog niet zo lang georganiseerd in speerpuntinstituten. Dat geeft duidelijkheid, al moeten we afwachten of die concentratie voldoende is. Het kan wel zo zijn dat sommige docenten af en toe een vak in Eindhoven of Delft moeten gaan geven. Ons standpunt is: we geven het een kans, die samenwerking. En er ontstaan pas fricties als er geen voordelen uit blijken voort te komen'.
