In studentikoze kringen heet het een 'Dies Natalis': het jaarlijkse galafeest van een vereniging of organisatie ter gelegenheid van haar zoveelste geboortedag. Afgelopen vrijdag was het de beurt aan de 20-jarige Vereniging van Gereformeerde Studenten in Twente (VGST) om de grootste Dies uit haar geschiedenis neer te zetten. De organisatie van de vierde lustrumdies verwelkomde ruim 200 gasten in parkrestaurant De Jaargetijden. De heren verschenen in rok of smoking, de dames in luchtige, lange avondjurken. Aan het begin van de maaltijd wenste de tafelpraeses iedereen 'eet smakelijk', waarna de zaal antwoordde met een eensluidend en langgerekt 'insgelijks meneer de tafelpraeses'. Vooral de laatste lettergreep - hoog en lang aangehouden - kostte de aanwezigen veel zuurstof. Rondom de dis spraken dertien afgevaardigden, afkomstig uit bijna alle studentensteden van Nederland, hun tafelrede uit.
Een greep uit de gehanteerde tafeletiquetten van de gereformeerde studenten: 'De heren blijven staan tot alle dames hun plaats hebben ingenomen, waarbij de heren de stoel van hun partner aanschuiven. Wanneer een dame aangeeft de tafel te willen verlaten, staan alle heren op en gaan pas weer zitten wanneer zij daadwerkelijk weg is. Bij haar terugkomst staan zij opnieuw op.' En ook deze regel deed tijdens de maaltijd opgeld: 'Eten is geen zwaar werk. U behoeft uw jasje niet uit te trekken, alsof u aan het timmeren gaat. Alleen wanneer uw dame aangeeft het koud te hebben mag u uw jasje aan haar afstaan. Wanneer de tafelpraeses aangeeft dat u deze regel mag overtreden, is dat nog niet gepast of noodzakelijk.' Zo gebeurde het dat alle heren ondanks de warmte in de zaal hun jasje netjes aanhielden. Tot in de vroege ochtend werd er nageborreld met sigaar en whisky.
Bram Borkent
(foto: Wouter Mol)
