Beef! Een vrolijke mix van reggae, rocksteady, ragga, hiphop, ska en Jamaïcaanse funk. Aanstaande zaterdag speelt de zeskoppige Eindhovense band in het voorprogramma van Blof. UT-Nieuws sprak met leadzanger Pieter Both in een restaurantje op Amsterdam Centraal.
Het regent pijpestelen als Pieter (37), alias I Repeat, op zijn krakkemikkige fietsje de stationshal komt binnenrijden. Hij is herkenbaar aan zijn eeuwige petje en lange paardestaart. 'Het is klote weer', zegt hij in plat Amsterdams (Pieter komt als enige bandlid niet uit Eindhoven). 'Laten we maar ergens op het station een plekkie zoeken.'
Tja, hopen dat het zaterdag mooier weer is.
'Oh fuck, is het buiten dan? Een openluchtconcert? Dat wist ik helemaal niet. Ik hou me daar niet mee bezig. Op de dag van het optreden hoor ik wel waar ik wanneer moet zijn.'
Tring! De leadzanger duikt verschrikt in zijn jaszak. 'Met Pieter. Woh, what is this? Zijn wij dit? Superdope! Sorry, ik zit in een interview, bel je later terug.' Tegen zijn gesprekspartners: 'Dat was de platenmaatschappij met de nieuwe remix. Ik kan niet geloven dat wij het zijn. Zo vet gaaf.'
Het gaat goed met jullie, he?
'Inderdaad, 't gaat lekker. We hebben pas de Zilveren Harp gewonnen en we kunnen niet wachten om ons derde album uit te brengen. Dat zal volgend jaar ergens worden. We treden nu twee tot drie keer in de week op, dat is te weinig om van te kunnen leven. Het gaat slecht met de economie en helemaal met de muziekindustrie. Mensen kopen geen cd's. Zo kreeg ik laatst een emailtje van een meisje dat schreef: 'ik vind jullie helemaal te gek en ben nu de muziek aan het downloaden'. Dan denk ik; shit, daar kan ik geen boterham van smeren.'
Jullie treden op met Blof en Danny Vera. Leuke gasten?
'Danny Vera? Da's toch van die zigeunermuziek? Beetje gitaarpop? Hij is een soort gipsyking, maar om eerlijk te zijn ken ik zijn muziek niet zo. Blof? Een aantal jongens uit de band zijn er helemaal door verpletterd. Ik niet, al vind ik de liedjes wel oké. En Pascal is een moordvent, echt waar. De muziek van Blof is net als die van ons gemaakt met enthousiasme en eerlijkheid. Daar gaat het om.'
Zijn jullie nou vooral populair onder studenten?
'Nou, we zijn geen studentenband. Ons publiek bestaat uit alle leeftijden. Je ziet kids van 13 jaar met hanekammen en punkoutfitjes, maar hun ouders zijn er ook. En dat komt door onze muzikaliteit, de energie op het podium spat er van af.'
Jullie muziek klinkt ook zo vrolijk!
'Ja, maar dingen die me bezighouden stop ik wel in de teksten. Zoals in een liedje over Ruigoord, een kunstenaarsdorpje vlakbij Amsterdam. Daar komt nu een nieuwe haven, zodat alle krakers weg moeten. Het was een fijne plek en dat raakt me. Zo'n liedje zing ik met overtuiging en wil het daarom ook niet te vaak zingen. Dan raak je dus die overtuiging kwijt.'
Hoe zit het met je bijnaam I Repeat?
'Irie (zo staat het ook in vette letters op zijn t-shirt) betekent op Jamaica zoiets als high. Het grootste radiostation op Jamaica heet Irie FM. Daarnaast herhalen wij in onze liedjes vaak intro's, wat bij het publiek voor verrassingen zorgt. I Repeat is dus een woordspeling van Irie en herhaling. En ja, ik zelf lust ook wel een joint. Vooral na een optreden. Binnen vijf minuten zit ik te draaien.'
Heeft Beef! toekomstplannen?
'We hebben hoop, weet je. Maar dat stippelen we niet uit. Als we er van kunnen leven, zou dat tegek zijn. Over een jaar wil Beef! een band zijn waar niemand meer om heen kan. Dat ze zeggen, ik vind die zanger een lul, ik heb niets met reggae, maar jezus wat is dat een goede band zeg!'
Pieter neemt zijn laatste slok thee. 'Ik moet zo naar de fysiotherapeut. Niet dat ik ergens last van heb, maar dat kneden vind ik zo lekker.' Op verzoek van UT-Nieuws duikt hij nog een pasfotohokje in voor een serie maffe fotootjes. Na een paar minuten steekt ie zijn hoofd om het gordijntje. 'Shit, er gebeurt niets hoor. Lullig van die vier euro.' Dan stapt I Repeat op zijn fietsje, op weg naar de fysio. 'Tot zaterdag!', roept 'ie nog.
