Martijn vertelt dat hij drie weken geleden in zijn uppie arriveerde, 'maar mijn huisgenoten in het pension waren direct al heel gastvrij en behulpzaam, net als de collega's op stage. Ik ben al een paar keer uitgenodigd om bij hun families te komen eten. Er zijn mogelijkheden te over om met de Chilenen in contact te komen. Ik heb al twee concerten bezocht: jazz en rock en een voetbalwedstrijd gezien (Chili-Peru).'
Martijn merkte al direct dat de Chilenen veel gepassioneerder dan wij Nederlandsers en ook minder hard werken. 'Om het gemiddelde rendement wat op te krikken zijn de werkdagen wat langer: van half tien 's morgens tot zeven uur 's avonds.'
Chili noemt hij een ontwikkeld land, 'de leefomstandigheden zijn goed.' Het pension heeft een werkster die elke dag zijn kamer schoonmaakt en eten kookt. 'Armoede zie je alleen in de buitenwijken.' Uitgaan is er vooral georiënteerd op dansen. 'Maar het is zeker leuk, zelfs als je niet kan dansen. Ik vermaak me hier prima'.
