Matthijs Draijer, vijfdejaars Technische Natuurkunde, stageplaats: universiteit van Florence, faculteit chemie.
Waarom Florence?
'Florence trok me, het is een stad vol cultuur en geschiedenis. Verder had iemand van de vakgroep contacten met de professor daar'.
Wat heb je er gedaan?
'Ik heb met Raman Spectroscopy een algemene karakterisatie gemaakt van het hemoglobine molecuul (hemoglobine is verantwoordelijk voor O2-transport in bloed, red.) van de Pseudaphritis urvillii (een vis uit Australië).'
Je mooiste ervaring?
'Het vier maanden mogen leven in het openlucht-museum dat Florence heet. Echt prachtig, elke keer dat ik door de stad wandelde heb ik wel weer nieuwe delen van Florence gezien. Er is daar zoveel kunst en zoveel cultuur, als je niet oppast verdrink je er bijna in.'
Nog gekke dingen beleefd?
'Eh ja. Ik kwam met hardlopen per ongeluk in een homo-park terecht. Overdag liep iedereen daar hard, dus ik dacht op een avond: laat ik daar eens een stukje hardlopen. Nou, als hetero doe je dan best bijzondere 'contacten' op en heb je voldoende motivatie om heel hard te rennen. En je collega's op het werk hebben natuurlijk de grootste lol.'
Dus het was moeite waard.
'Absoluut. Niet wat betreft vakkennis. In Italië is de structuur nogal hiërarchisch. De professor is de baas. Zo werd ik erg aan het handje gehouden en dat is soms best 'beknellend'. Maar persoonlijk heb ik wel veel geleerd. Alleen in een vreemd land wonen waarvan je de taal en cultuur niet kent, daar leer je gewoon heel veel van.'
